The Flaming Lips, de indieband rondom Wayne Coyne, is een opmerkelijk collectief. Zo zijn daar de uitbundige live-concerten waar de band geflankeerd wordt door ruimtewezens en waar Wayne Coyne in een grote opblaasbare strandbal door het publiek heen wandelt. Ook het plaatwerk van de heren is op zijn minst avontuurlijk te noemen. Het laatste reguliere studioalbum dateert echter alweer van 2009. Niet dat de heren sindsdien hebben stilgezeten. Zo zag het bizar getitelde coveralbum ’The Flaming Lips and Stardeath and White Dwarfs with Henry Rollins and Peaches Doing The Dark Side of the Moon’ het licht. Op dit album coverden Wayne Coyne en de zijnen met behulp van zangeres Peaches en spierbundel annex verhalenverteller Henry Rollins integraal ‘The Dark side of the Moon’ van Pink Floyd. Daarnaast werden er nog diverse EP’s uitgebracht met daarop samenwerkingen met o.a. Neon Indian, Lightning Bolt, Prefuse 73, and Yoko Ono. Vier tracks van die EP’s zijn terechtgekomen op ‘The Flaming Lips and Heady Fwends’, het volgende ‘tussendoortje’ van The Flaming Lips.

Op dit album, wat met een dik uur aan muziek natuurlijk nauwelijks nog een tussendoortje te noemen is, werken The Flaming Lips samen met allerlei andere bekende en minder bekende artiesten uit diverse muziekstromingen. Wat vooral opvalt, is dat het album met al die verschillende gasten geen allegaartje is geworden, maar zich laat beluisteren als een geheel. Uiteraard zijn niet alle nummers even sterk. De samenwerkingen met Yoko Ono en Edward Sharpe and the Magnetic Zeros doen op zijn zachts gezegd een beetje flets aan. Daar tegenover staan dan wel een paar regelrechte pareltjes. Vooral de tien minuten durende cover van Roberta Flack’s ‘The First Time I Ever Saw Your Face’ met Erykah Badu is ronduit schitterend. Ook weten Wayne Coyne en de zijnen het beste naar boven te halen in Nick Cave. Deze gaat namelijk als vanouds tekeer in het geweldige ‘You, Man? Human???’. Ook de met overstuurde beats gelardeerde albumopener ‘2012 (You Must Be Upgraded)’ met Kesha is meer dan geslaagd.

Over het gehele album beschouwd slaat de balans uiteindelijk dan ook door in het voordeel van de geslaagde samenwerkingen. Al met al een meer dan verdienstelijk album dus. Maar het gevoel dat we voornamelijk overhouden aan ‘The Flaming Lips and Heady Fwends’, is dat we nu alleen nog maar meer uitkijken naar het volgende reguliere studioalbum van The Flaming Lips.