Laten we een ding voorop stellen, Rival Sons is een live band pur sang. Degenen die de band live hebben mogen aanschouwen afgelopen jaar (ze speelden o.a. op Pinkpop en Graspop Metal Meeting) kunnen dat beamen. De band maakt jaren ’60/’70 blues- en hardrock die zich voornamelijk leent voor op het podium. Desalniettemin was voorganger ‘Pressure & Time’ een heerlijk album. En zo ook ‘Head Down’. ‘Head Down’ is wellicht nog een tikkeltje beter. De band beschikte over een groter opnamebudget en had meer tijd in de studio om te experimenteren met apparatuur uit de jaren ’60/’70. Dit heeft erg goed uitgepakt en de band zit nu op plaat dichter tegen haar live geluid aan dan ooit.

Het album opent ongekend sterk met de drietrapsraket ‘Keep on Swinging’, ‘Wild Animal’ en ‘You Want To’. Drie uptempo rockers die je een stevige schop onder de kont verkopen. Het daaropvolgende ‘Until the Sun Comes’ is zo een nummer om de komende paar weken niet meer uit je hoofd te krijgen. De melodie en het aanstekelijke refrein van dit nummer verankeren zich als weerhaken in je brein. Op het prachtige met gospelinvloeden doorspekte ‘Run From Revelation’ wordt voor het eerst wat gas terugnomen. Het niveau blijft daarna tot en met de qua stem aan Jeff Buckley referende akoestische afsluiter 'True' onverminderd hoog.

Waar de band naar mijn mening wel wat meer aandacht aan mag besteden, zijn de teksten, deze zijn bij tijd en wijle wel erg oppervlakkig. De tekst van het nummer ‘All the Way’ is zelfs zo tenenkrommend slecht dat ik de neiging krijg om het nummer steeds te skippen. Gelukkig valt het op de rest van de nummers allemaal wel mee. En als je met zoveel bravoure en overtuiging zingt als Jay Buchanan, dan zien we de wat simpele teksten maar al te graag door de vingers. Buchanan heeft namelijk een strot waar je U tegen mag zeggen. Zijn stem is zo ontzettend veelzijdig, bij zowel de opzwepende nummers als de wat rustigere nummers weet hij precies de juiste snaar te raken.

‘Head Down’ is dus een uitstekend album van de Californische rockers. Origineel is het allemaal dan wel niet, daarvoor liggen de invloeden van o.a. Led Zeppelin en The Black Crowes er te dik boven op, maar lekker is het wel. De eerstvolgende kansen om de band live te aanschouwen zijn op 2 oktober in Trix te Antwerpen en op 3 oktober in de Melkweg te Amsterdam.