Neurosis bezit de niet misselijke gave om lelijkheid tot kunst te verheffen. Op dit kunstje heeft de band al zo’n 27 jaar patent. Veel andere bands hebben geprobeerd (met de nadruk op geprobeerd) het geluid van Neurosis te benaderen dan wel te evenaren, maar met ieder nieuw album degradeert Neurosis haar volgelingen weer tot incompetente beginnelingen. Met ‘Honor found in Decay’ is de band inmiddels al weer toe aan haar tiende studioalbum. Een heus jubileum dus. En ook dit album is er weer een om te koesteren. Hoewel Neurosis nog nooit een slecht album heeft gemaakt, misten voorgangers ‘Given to the Rising’ en ‘The Eye of every Storm’ naar mijn mening een zekere mate van urgentie. De nummers op die albums draafden soms iets te lang door zonder ergens heen te gaan. ‘Honor found in Decay’ lijdt gelukkig niet onder dit euvel. Ondanks dat drie van de zeven nummers boven de 10 minuten klokken is elke noot hier raak.  

Het album opent met het verzengende ‘We all rage in Gold’. Na een rustig intro trekt de band alle registers open om zo de luisteraar te overdonderen. Dit lukt met verve; de pijn, het verdriet en de woede zijn bijna door de speakers heen te voelen. ‘At the Well’ vervolgens, is een 10 minuten durende trip die zijn weerga niet kent. De opbouw van dit nummer is Neurosis pur sang en van ongekende schoonheid, een verdwaalde doedelzak en een ‘In a Shadow World’ scanderende Steve Von Till doen vervolgens de rest. Ook de andere twee nummers van boven de 10 minuten ‘My Heart for Deliverance’ en ‘Casting of the Ages’ zijn hoewel niet zo allesvernietigend als ‘At the Well’ simpelweg fantastisch. Tot slot verdient het naargeestige ‘Bleeding the Pigs’, met glansrollen voor de tribale ritmes van Jason Roeder en de feedbackende gitaren van Steve Von Till en Scott Kelly, nog een eervolle vermelding.

Wat nog het meest bijblijft bij beluistering van dit album is dat de band, ondanks dat je ruim van te voren weet wat er na een rustig stuk zit aan te komen, je kéér op kéér keihard weet te raken. Geen enkele andere band in het genre die de hard zacht dynamiek zo goed onder de knie heeft.

Neurosis hakt ook met dit album weer ongekend hard in op de ziel van de luisteraar, maar doet dit op zo'n manier dat ellende en verderf nog nooit zo mooi hebben geklonken. ‘Honor found in Decay’ is met stip een van de beste zo niet beste harde plaat die dit jaar het levenslicht heeft gezien.