Ieder album dat Deftones heeft neergezet, vertolkt een essentieel deel van de identiteit van de band. Nieuw werk van Deftones wordt vaak vergeleken met kaskraker White Pony, debuutplaat Adrenaline of opvolger Around The Fur. Zo ook het in 2010 uitgebrachte Diamond Eyes, waar een zwaar auto-ongeluk van bassist Chi Cheng aan voorafging. Toen Cheng als gevolg van deze crash in coma raakte, werd niet alleen gevreesd voor het leven van de bassist, maar ook voor de toekomst van Deftones. Zowel Cheng als Deftones hebben sindsdien keihard gevochten om bestaansrecht te behouden. 

Diamond Eyes kon in 2010 alsnog het licht zien nadat Sergio Vega (ex-Quicksand) aanschoof aan bij Deftones. Het zesde studio-album van de Californiërs werd internationaal erg goed ontvangen en gaf nieuwe hoop voor de toekomst van de band. 

Terug naar het heden. Ruim twee jaar na Diamond Eyes komt Deftones met Koi No Yokan, het tweede album met bassist Vega. Chino Moreno, voorman van Deftones, noemde het album dynamischer en het geluid van de band completer dan voorheen. Moreno slaat daarmee de spijker op zijn kop; waar zijn voorganger Diamond Eyes hier en daar steken laat vallen, doet het zevende studiowerk van Deftones dat niet. 

Van de zware, rauwe riffs van albumopener Swerve City tot de melodieuze ambiance die met What Happened To You? wordt neergezet; alle details op Koi No Yokan zijn uiterst zorgvuldig uitgewerkt. Zo worden sfeervolle soundscapes weer als vanouds gecombineerd met sinistere gitaarriffs (Tempest, Poltergeist, Goon Squad), maakt Deftones tijdens Leathers alles om zich heen met de grond gelijk en blijft zelfs adempauze Entombed de volledige vijf minuten boeien.

Zoals gezegd, staan er elf ijzersterke tracks op Koi No Yokan. Er is er echter eentje die met kop en schouders boven de rest uitsteekt: Rosemary. Deze negende parel vormt de ultieme samenvatting van het nieuwe album en misschien wel van de gehele muzikale historie van Deftones. 

Wie de volumeknop opendraait, zijn ogen sluit en goed luistert naar Rosemary, kan maar één ding concluderen: Deftones heeft met Koi No Yokan een meesterwerk en een mijlpaal in de historie van de rockmuziek neergezet.