Ondertussen is 'From chaos to order' officieel uit sinds 7 mei. Maar wij, de lucky few, die op Groezrock waren, konden het album daar al verkrijgen, en dat deed ik dus ook! Toen de volledige CD de eerste keer gespeeld had, kon ik het gevoel van "YES!!" niet weerstaan. Persoonlijk voelde het voor mij alsof ik sinds de jaren '90, en dan vooral de eerste helft daarvan, op nog eens zo'n release had zitten wachten.
Gitarist Rob Ramos bijvoorbeeld, schudt gedurende het hele album riffs, hooks en melodietjes uit z'n mouw die zomaar op 'Another Day In Paradise' hadden kunnen staan.  De (early) Strung Out-vibe spat er bij momenten letterlijk vanaf!

De drums! De drums zeg ik u! Lang geleden dat ik nog zo'n opwindend getrommel hoorde. En die dubbele basdrum zet alle songs meteen in galop. Ik kan bandjes genoeg noemen die dat eerder deden, maar als het zó goed gebracht wordt heb ik daar geen probleem mee. Nergens wordt het saai of eentonig, net omdat de bas en beide gitaren meer doen dan alleen maar in het ritme meespelen. Dat kan natuurlijk alleen maar als de muzikanten ervaring hebben, en of ze die hebben!
Voor mij is dit album ook levende reclame voor de voordelen van twee gitaarpartijen. Zonder toegevingen te doen op het vlak van ritme en snelheid, zit dit album volgepropt met heerlijke melodietjes, met korte en iets langere solo's. Ik hoorde er enkele die niet zouden misstaan op een klassiek Maiden- of Helloween album. 

En 'to top it all off' zeggen ze dan, is er de stem van Ken Conte. Soms wat te fel geproducet? Mogelijk, maar de ene keer hoor ik het, de volgende keer weer niet.  In ieder geval past zijn snijdend stemgeluid perfect bij deze release. Niet echt ruw, maar ook niet te poppy of gepolijst. En wel telkens vanuit het hart, met overgave. En hij kan het ook live zo brengen, daar was ik al getuige van! Kunnen deze heren ooit een waardige opvolger voor deze splinterbom maken? Geen idee. Hopelijk wel! Maar tot zolang kan ik nog wel een tijdje verder met deze schijf in de speler.