Album Recensies

Carcass - Surgical Steel

Toegevoegd op vrijdag 27 september 2013, 22:05
Laatste update vrijdag 27 september 2013, 22:17
Geschreven door Jeroen
Bron: Rockblog

Carcass - Surgical Steel

Het album ‘Surgical Steel’ van het Engelse Carcass is inmiddels al een kleine twee weken uit en deze recensie komt dan misschien ook een beetje als mosterd na de maaltijd. Maar wat voor een maaltijd! Dit album verdient het gewoon om onder de aandacht te worden gebracht. Dat er überhaupt nog een nieuw album van Carcass het daglicht ziet is al een kleine verassing, maar dat het daarbij ook nog eens van zulke uitzonderlijke kwaliteit is, mag een klein wonder heten.

Even een korte geschiedenis. Carcass ontstaat in 1985 in Engeland en heeft een aantal klassieke albums op haar naam staan, waarvan ‘Heartwork’ uit 1993 een regelrechte klassieker is in het melodische death metalgenre. In 1995, na wat gerommel met platenmaatschappijen omtrent de uitgave van haar nieuwe album ‘Swansong’ en ondanks een lucratieve aanbieding om met Iron Maiden op tour te gaan, gaat de band uit elkaar. De verrassing is groot als de band een dik decennium later aankondigt weer enkele shows te gaan doen. Aanvankelijk wordt nog uitdrukkelijk gezegd dat de reünie slechts enkele liveshows zal behelzen en dat er aan nieuwe muziek niet gedacht moet worden. Gezien de legendarische status van de band een begrijpelijk standpunt. Je zou je reputatie alleen maar ten grabbel gooien mocht je onverhoopt een middelmatig album uitbrengen.

De fans houden dan ook hun hart vast als de band besluit toch de studio in te duiken. En wat blijkt, die angst blijkt ongegrond en de band flikt het gewoon. De band klinkt frisser, energieker en dynamischer dan menig jonge honden band. Vanaf intro ‘1985’ tot en met de meer dan 8 minuten durende afsluiter ‘Mount of Execution’ ligt de lat ouderwets hoog. De band haalt werkelijk alles uit de kast. Zo klinkt de bijtende voordracht van Jeff Walker als vanouds en zijn de composities stuk voor stuk uitstekend. Luister maar eens naar ‘A Congealed Clot of Blood’, ‘The Granulating Dark Satanic Mills’ en/of ‘Captive Bolt Pistol’. Toch is het gitarist Bill Steer die de show steelt op dit album. Alle riffs en solo’s zijn om een puntje aan te zuigen. Tel hierbij op de cleane heldere productie en je hebt een van de beste metalalbums van het jaar in handen. Niet slecht voor een stel oudgedienden.

 

 

Reacties

Volg Rockblog