Dat ik sporadisch nog eens een nieuwe krocht binnen het punksubgenre mag ontdekken maakt mij een gelukkig man. Vorige maand kreeg ik tezamen met Misery, de debuut plaat van zelfverklaarde illegal aliens Butcher Knives, meteen mijn introductie tot gypsy billy voorgeschoteld. Een genre dat al even gek en vrolijk klinkt als zijn naam doet vermoeden.

De hoge verwachtingen die openingsnummer ‘15 minutes’ creëert worden op de rest van de plaat echter niet echt ingelost. Na een opzwepend begin lijkt meteen alle bruis er al uit. Nummers hoeven niet altijd ingewikkeld in elkaar te zitten, maar er is altijd dat gevaar voor “te simpel”. ‘Butcher Knives Unite’ is zo’n voorbeeld. Een aardige poging maar het mist toch die paar interessante wendingen die nodig zijn om een nummer te dragen. Het tempo wordt hier en daar wel weer terug opgekrikt maar op een nieuw hoogtepunt is het wachten tot afsluiter ‘Tell Me Why’. Het slotstuk van Misery deed mij vloeken. De potentie is er dus zeer duidelijk wel maar er werd gewoon veel te weinig mee gedaan. Over de sloot noemt men dat dan, maar wel met de hakken aan.

Van een ok debuutplaat kunnen we nog wel spreken maar het wrange “hier zat meer in” gevoel laat mij voorlopig niet los. Butcher knives is een leuke, nieuwe ontdekking die ongetwijfeld een kleine zaal waar veel gedronken wordt in no-time op zijn kop zet. Voor muziek met iets meer inhoud verwijs ik u graag door naar andere bands.