Album Recensies

Van Halen - A Different Kind Of Truth

Toegevoegd op vrijdag 3 februari 2012, 22:44
Laatste update vrijdag 3 februari 2012, 22:54
Geschreven door Dirk
Bron: Rockblog

Van Halen - A Different Kind Of Truth

Behoeft Van Halen eigenlijk nog een introductie? Met nummers als Jump, Runnin' With The Devil en Ain't Talkin' 'Bout Love is de formatie van broeders Eddie en Alex een van de meest invloedrijke hardrockbands ooit. Na de nodige wisselingen in bezetting, ligt de focus al geruime tijd op het live-circuit. Om er even snel wat cijfers op los te laten: Het laatste studioalbum(Van Halen III) stamt alweer uit 1998 en het laatste studioalbum met oorspronkelijke zanger David Lee Roth stamt uit 1984. Daar komt in 2012 verandering in, met een twaalfde plaat genaamd A Different Kind Of Truth.

De formatie voor dit album bestaat uit constante krachten Alex Van Halen op drums en meester-gitarist Eddie Van Halen. Het familiebedrijf is -vanaf 2006- verder uitgebreid met de wisseling van Wolfgang Van Halen in plaats van Michal Anthony op bas. Na 27 jaar is oorspronkelijke frontman David Lee Roth weer op een VH-plaat te beluisteren. Genoeg over deze legendes, over naar de huidige muziek.

Headbangen, meezingen en luchtgitaar

De eerste uitgekomen single is tevens de opener van de plaat; het catchy nummer Tattoo, waarbij meteen duidelijk wordt dat het typerende geluid van Van Halen nog altijd ongeëvenaard is. Hoewel de teksten niet van een hoogstaand niveau zijn, is het bijna onmogelijk niet met je hoofd mee te knikken, mee te zingen of luchtgitaar mee te spelen. Dit geldt ook voor de volgende rits nummers als She's The Woman en You And Your Blues.

Bij het openen van de track China Town laat Eddie horen nog altijd bij de top van de gitaristen te behoren: Al zijn het maar 10 luttele seconden, iedere zelfrespecterende Van Halen-fan zal de stijl van het zogenaamde 'tapping' uit Eruption moeiteloos herkennen. Ditzelfde nummer gaat vervolgens erg uptempo verder.

Experimenteren

Vanaf dit moment in het album wijkt de band lichtjes van de bekende paden af. Nummers als Bullethead en As Is krijgen een modern rock 'n roll-achtig sausje terwijl Honeybabysweetiedoll zelfs wat zwaardere, bijna metalklinkende invloeden heeft. Een leuk uitstapje, maar het is prettig om te horen dat er vervolgens weer naar het vertrouwde geluid wordt teruggegrepen. Dit wordt tot het einde van het dertien tracks tellende album voortgezet.

Voor een legendarische band als Van Halen liggen -na zo'n lange tijd zonder album- de verwachtingen vanzelfsprekend torenhoog. Waar critici vooraf sceptisch waren over het uitbrengen van A Different Kind Of Truth, zijn het de fans die aan het langste eind trekken. Met dit album komt Van Halen wederom met 50 minuten hoogstaande en vooral erg typerende hardrocktracks, welke doen hopen dat het vervolg niet weer 14 jaar op zich laat wachten.

Reacties

Volg Rockblog