Het is nog maar een paar seconden geleden dat je op afspelen hebt gedrukt en meteen word je het album ingetrokken door het eerste nummer 'Chocolate', waarin zanger Stuart Staples een verhaal vertelt van 9 minuten op een manier waarop alleen hij het lijkt te kunnen. Staples heeft zo'n fijne en pakkende stem dat je in een soort roes belandt als je naar hem luistert. Hij zingt niet in dit nummer, hij vertelt. Experimenteel, maar zeer geslaagd.

 

Je zweeft over de muziek mee het album in waar nummers als 'Show Me Everything' en 'The Fire Of Autumn' zich meteen in je hoofd nestelen en daar de komende uren niet meer weg te slaan zijn. En dat is alles behalve erg. Via de prachtige nummers 'A Night To Still en 'Slippin' Shoes' kom je bij het nummer 'Medicine', wat zorgt voor een andere sfeer. Je hoort een soort drup geluiden op de achtergrond waardoor je wilt weten waar het nummer over gaat en waar die geluiden ineens vandaan komen.

 

Als muzikant mag je best in je handen klappen als je dat voor elkaar krijgt. Terwijl de geluiden van 'Medicine' zachtjes wegdruppelen, word je wakker geschudt door het nummer 'Frozen'. Drums, gitaren, ze zijn er allemaal. Staples eindigt met het herhalen van de zin 'if I could just hold you' en daardoor kom je terecht in een mini tripje. Een zeer aangename. 

 

De nummers 'Come Inside' en 'Goodbye Joe' zorgen ervoor dat je het album rustig en op een zeer gevoelige manier uitdwarrelt. Als je houdt van een experimenteel tripje en zin hebt aandachtig naar muziek te luisteren, dan is dit album, van een heerlijke band, zeer aan te raden.

 

 

The Something Rain van Tindersticks ligt vanaf volgende week in de winkels.