Het zesde studioalbum van TMV heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Na het vertrek van drummer Thomas Prigden tijdens de tour van het vorige album ‘Octahedron’, besloot de band het even een periode wat rustiger aan te doen. Mastermind Omar Rodríguez-López stortte zich op zijn solocarrière en zanger Cedric Baxter-Zavala kreeg ruim de tijd om de teksten voor het nieuwe album verder uit te werken. Een totaal nieuwe aanpak voor de band, die tot dan toe gemiddeld elke anderhalf jaar met een nieuw album op de proppen kwam. 

Nu is daar dan eindelijk ‘Noctourniquet’, tevens het eerste TMV album zonder toetsenist Isaiah Ikey Owens en gitaarvirtuoos John Frusciante in de gelederen. Volgens Baxter-Zavala laat de nieuwe plaat een totaal ander geluid horen, dat hij meerdere malen in interviews als ‘Future Punk’ omschreef. Het lijkt dus allemaal op een bewust gekozen nieuwe start voor de band. Grote vraag is natuurlijk of ‘Noctourniquet’ ook klinkt als een plaat van een band met hernieuwde energie. 

Shock effect

Opener ‘The Whip Hand’ klinkt wat dat betreft bijna als een statement. De overstuurde synths en extreem valse vocalen van Baxter-Zavala in het refrein zorgen inderdaad gelijk voor een nieuw geluid. Dat zal voor de TMV fans van het eerste uur behoorlijk schrikken zijn. Gelukkig is deze vervreemdende opening verder totaal niet representatief voor wat nog komen gaat. De track ‘Aegis’ had bijvoorbeeld zo op debuutplaat ‘De-Loused In The Comatorium’ kunnen staan. Het wonderschone ‘Empty Vessels Make The Loudest Sound’ klinkt dan weer als het jongere broertje van single ‘The Widow’ uit 2004. Beide tracks behoren tot het beste wat de band tot nu toe heeft uitgebracht. 

Conventionele songstructuren

Op dit album is geen plaats voor totaal ontsporende tracks van 15 minuten, vol uit de bocht vliegende gitaarsolo’s en veel te langdradige ambient soundscapes. Die formule werd tot in perfectie uitgevoerd op het tweede album ‘Francis The Mute’, maar daarna onnodig verder uitgekauwd. Nu de conventionele songstructuren weer terug zijn, lijkt alles op zijn plaats te vallen op ‘Noctourniquet’. Luister maar eens naar de werkelijk briljante titeltrack of de heerlijk psychedelisch klinkende single ‘The Malkin Jewel’. Hoewel de nieuwe drummer Deantoni Parks en de veel minder rauwe productie het geheel wel degelijk een andere smoel geven, klinkt het grootste deel van dit album toch wel heel vertrouwd in de oren. 

Terug naar de basis

Uiteraard is er hier en daar ook nog wel wat aan te merken op ‘Noctourniquet’. Op de minuten durende geluidscollage ‘In Absentia’ kan bijvoorbeeld onmogelijk iemand zitten te wachten. Aan de andere kant is het juist dit soort vreemde muzikale passages, die een TMV album altijd weer spannend houden en ervoor zorgen dat deze plaat vervolgens niet meer uit je cd speler te branden zal zijn. Waar Baxter-Zavala de term “Future punk” vandaan haalt blijft een raadsel, want dit klinkt niet als een album van een band die zichzelf opnieuw heeft uitgevonden. Ze hebben echter de tijd genomen en zijn terug gegaan naar de kern. Het resultaat is een plaat waar menig progressieve rockfan een flinke tijd mee vooruit kan en tegelijk het beste TMV album in tijden. 

'Noctourniquet' ligt vanaf deze week in de winkel en is tevens hier te beluisteren op Spotify.