De Portugezen van Moonspell bestaan inmiddels alweer zo'n 20 jaar en komen deze maand met de negende langspeler op de proppen. Na de succesvolle gothic/dark metal releases midden jaren '90 met 'Wolfheart' en de klassieker 'Irreligious' maakte de band wat experimentele en soms zelf poppy uitstapjes (Sin/Pecado, Darkness & Hope) om op de laatste paar albums een veel harder metalen geluid te laten horen (Memorial, Night Eternal).

Nu is daar dan 'Alpha Noir', wat volgens de band het belangrijkste album uit het bestaan zal worden. De reden waarom is niet helemaal duidelijk, maar het album opent ongenadig machtig met 'Axis Mundi' en 'Lickanthrope' en laat geen twijfel over de bedoelingen van het vijftal. Fernando Ribeiro laat horen nog steeds één van de meest herkenbare en indrukwekkende grunts in het genre te hebben.

'Em Nome Do Medo' is één van de sterkste en meest sfeervolle nummers op de plaat, niet in de laatste plaats doordat het in prachtig Portugees is gezongen en het geweldige refrein. Een song zoals 'Love is Blasphemy' geeft prijs dat de band voor meer toegankelijkheid heeft gekozen ten op zichte van de laatste albums. Het komt de sfeer alleen maar ten goede, waarbij samples en keys een ondergeschikte rol hebben en in dienst van de gitaren en drums fungeren, met uitzondering van het afsluitende instrumentale 'Sine Missione'.

Dit album kan de boeken in als intrigerend, spannend en sfeervol, waarbij de band de karakteristieke kenmerken van Moonspell tot volle uiting laat komen. Tel daarbij de prachtige duistere sfeer en sterk productie bij op en je hebt een van de beste platen uit de historie van deze Portugezen. De band staat simpelweg wederom (of nog steeds?) aan de top van het 'Dark' metal segment.

Alpha Noir zal vanaf 27 tijdelijk in Limited Edition double-CD verkrijgbaar zijn, waarbij de fans ook het 8 tracks van het eveneens nieuwe 'Omega White' erbij krijgen.