Live Recensies
Hard, harder, hardst: Ieperfest 2012
Toegevoegd op dinsdag 14 augustus 2012, 19:10
Laatste update woensdag 15 augustus 2012, 19:02
Bron: Rockblog
Hard, harder, hardst: Ieperfest 2012
- Ieper Hardcore Fest, een underground festival dat uitgroeide tot een van de grootste festivals binnen de undergroundscene en zelfs met enige trots het mekka genoemd wordt waar elke zichzelf respecterende hardcorefan minstens één keer in zijn of haar leven vertoefd zou moeten hebben. Hoofdthema: Hardcore. Échte hardcore. (de foto's vind je hier)
More Than Music
Dit festival dankt haar uniekheid aan het feit dat alles om meer dan muziek alleen draait. Om te beginnen is alles wat je te eten krijgt vegan: van tofubroodjes tot heerlijke falafel en een vlaamse stoofpotvariant met friet of een sojaijsje.
Verder staan er allerhande NGO's en actiegroepen in de More Than Music tent die vooral links georienteerd zijn. Hier zijn er ook de hele dag door lezingen, live interviews (waaronder met de Hardcore Help Foundation en Craig Setari van Sick Of It All) en open discussies met al dan niet bandleden. Ook een vegan- en oxfam snackshop zijn aanwezig voor de hongerigen die een lange wachtrij aan het eetkraam wilden vermijden.
Op Ieperfest verdwijnt alle hiërarchie en lopen de bands op het festival rond, schuiven naast je aan voor een biertje terwijl je een praatje kan slaan. Je kan het hele gebeuren zien als een driedaags onderonsje.
Hoogtepunten van vrijdag
Een paar hoogtepunten van vrijdag zijn zeker wel The Chariot, Knuckledust, Mucky Pup en Congress. Het Amerikaanse The Chariot staat bekend om energieke live optredens en dat was vrijdag niet anders.
- Knuckledust is een vierkoppige old skool hardcore band die al lang meedraait, maar nooit zo in de schijnwerpers stond zoals nu. Onder het motto 'less is more' hebben ze een nieuw album 'Bluff, Lies & Alibis' dat op 18 augustus verschijnt, maar voor Ieperfest werd een uitzonderinng gemaakt en werden de eerste exemplaren al verkocht.
Mucky Pup was dan weer op zijn manier energiek. Een volle marquee liet zich volledig gaan op liedjes zoals 'Dead By Cholesterol' met een door de fans meebegrachte opblaasorka als extraatje om de band te plezieren. Tussendoor kwam de zanger van Death By Stereo nog een covertje meezingen en werden stagedivers oprecht geknuffeld door de exentrieke frontman.
Later op de avond komt Congress aan de beurt. Nog terwijl Funeral For A Friend alles aan het geven is op de main stage loopt de marquee vol waar Congress de pannen van het dak zal spelen. De opkomst is groot. Niet zo onlogisch als je bedenkt dat Congress tot de grondleggers van de H8000 scene behoort én voor het eerst in zes jaar tijd nog eens optreden.
Toch wel een beetje de teleursteller van de avond is Agnostic Front. Roger Miret was vermoedelijk ziek, want de vocals waren heel zwak. Er werd niet teveel getreurd onder de fans, want zij zongen zo luid en massaal mee dat Roger's stem soms naar de achtergrond verdrongen werd. Ook hier weer een featuring zangers van Death By Stereo en Skarhead voor het lied 'From The East Coast To The West Coast'. Sfeer ontbrak er niet aan, de pers kon amper samenhokken on stage en er werd gestagedived tegen de sterren op.
Hoogtepunten van zaterdag
Zaterdag werd om 11u de aftrap gegeven door de Finse band No Second Thought. Een paar uur later was het de beurt aan een band die populairder bleek te zijn dan verwacht, met name TRC. Dit is een Britse band uit London geleid door twee zangers die met een zwaar Cocky accent rap en screams brengen, op een bedje van rauwe beinvloedde gitaren en drums. Op zanger Anthony kwamen zoveel enthousiastelingen afgestormd voor singalongs dat het wel leek alsof hij hongerige eendjes aan het voeren was terwijl medezanger Chris hoofdschuddend en vooral geamuseerd toekeek.
Andere opmerkelijkheid op zaterdag was Reign Supreme. Een boze frontman die er speciale levensopvattingen op nalaat én die probeerde een horde hardcorefans op te hitsen aan de hand van boze lyrics. Een straffe set, met veel input van het publiek.
Trapped Under Ice kwam op de proppen met een pak nieuwe nummers en liet de oude nummers even voor wat ze waren. De Boycot Trapped Under Ice actie (opgezet nadat de frontman een niet al te elegante stagediver een klap gaf omdat deze laatste per ongeluk op de frontman viel) was klaarblijkelijk al vergeten op Ieperfest.
Ignite was net zoals Agnostic Front teleurstellend. Door ziekte moest Ignite een volwaardige vocale vervanging proberen te voorzien. Met als gevolg dat de vocals zwakjes klonken, de power miste hoe dan ook. Ook hier weer veel meezingende fans, waardoor de vocals vergeten konden worden.
Dé vaders van hardcore die niet teleurstelden en voor het eerst de Ieperfest affiche mogen sieren: Sick Of It All. Nog voor de eerste noot werd gespeeld sprongen de eerste stagedivers al van het podium. Fotografen vergeten na een paar liedjes waarom ze hun camera meesleuren en staan allemaal mee te zingen. Nummers zoals 'Take The Night Off' en 'Us Versus Them' zijn all time favorieten die het telkens opnieuw doen. Tussen de songs door vermaakt Koller het publiek door onder andere de metalcore beweging niet te sparen: 'And this is where metalcore stole everything'.
Hoogtepunten van zondag
Wanneer zondagochtend Nemea het festival opnieuw opent met een halfvolle marquee zijn de meeste combi-bezoekers nog aan het chillen op het campingterrein en de ééndagsvliegen laten op zich wachten. Het is een rustige aftrap. De sfeer wordt geleidelijk aan opgebouwd met A Strength Within dat het publiek naar een hoger level van enthousiasme brengt. Later komen nog meer Belgen de marquee onveilig maken, met name Deformity. Nog nooit van Deformity gehoord? De band is opgericht door ex-leden van het legendarische Congress.
Het blijft een paar uur leeg op de mainstage doordat laatkomers Naysayer en Brutality Will Prevail problemen hebben met de tourbus. De organisatie lost dit handig op door de lezingen die normaal in de More Than Music Tent plaatsvinden te verplaatsen naar de mainstage.
Om 14h komt Cruel Hand weer wat muzikaal leven in de brouwerij brengen met een energieke show waar veel respons van het publiek bij kwam kijken. Bij Deez Nuts daarentegen kreeg men meer het gevoel dat veel mensen de band gewoon eens live aan het werk wilden zien, zonder meer. De vocals waren spijtig genoeg moeilijk tot amper hoorbaar en het publiek stond maar wat te kijken met een handvol meezingers op de eerste rij. Bij de laatste nummers ging het er iets enthousiaster aan toe.
Vlak voordat Terror's set begint krijgen Naysayer en Brutality Will Prevail nog snel de kans om een split set te brengen. Ze betreden samen de stage en vermaken de hongerige fans freestyle met een eerste nummer. Daarna spelen ze elk apart hun eigen mini set. Brutality Will Prevail werd nog hartelijker ontvangen door het publiek dan Naysayer. Een korte, maar krachtige set van beiden en hoedje af voor de organisatie om dit extraatje in het drukke schema tussen Deez Nuts en Terror te proppen, zonder teveel vertraging op het schema ten gevolg.
Terror, deze keepers of the faith zijn eerlijk en oprecht en dat wordt gereflecteerd in de muziek die ze brengen: old skool geïnspireerde hardcore met simplistische motieven. Hun nummers zijn stuk voor stuk echte meezingers. Denk maar aan 'Stick Tight', 'Always The Hard Way' en natuurlijk hun pareltje 'Keepers Of The Faith'.
Set Your Goals speelt in de vroege avond voor een halfvolle marquee en dat lijkt misschien treurig, maar hierdoor deed het optreden gezellig en intiem aan. Éénkoppige cirlclepits bijgestaan door een handvol die hard fans die elke letter meezongen. Set Your Goals keek en zag dat het goed was en verlaat het podium met een glimlach op het gezicht.
Geslaagde gestructureerde chaos op de main stage met Converge, nog wat metal in de marquee met Darkest Hour en dan is het langverwachte Bolt Thrower aan de beurt. De hardcorepits maakten plaats voor metalpits en lange haren. Opvallend is dat een groot deel van de mensen al naar huis vertrekt. Het is en blijft natuurlijk een hardcorefestival. De meesten zijn wel in voor wat metal, maar het is duidelijk dat de interesses groter zijn voor alles wat hardcore gerelateerd is.
Last but not least
De organisatoren doen met de affiche lekker waar ze zelf zin in hebben en net daarom is de line-up zo gevarieerd. Hier en daar pronken metalbands als Darkest Hour en Cattle Decapitation op de affiche tussen de hardcorebands. Headliner van het festival is death metal band Bolt Thrower. Niet zo vreemd, want de organisatie houdt ervan om altijd een speciale headliner te presenteren. Vorig jaar was dat The Dillinger Escape Plan.
Kortom: Het was een geslaagde twintigste editie met een bende shitworkers die trots mogen zijn op hun werk.
Geschreven door Els Van Campenhout
- login of registreer om te reageren
Gerelateerde muziek
Reacties
Volg Rockblog
meer Live Recensies
11-01 2014
Chef'Special @ 013 Tilburg, 10-01
14-12 2013
John Coffey @ poppodium 013, Tilburg
08-12 2013
Jonathan Wilson neemt Effenaar mee op reis
08-12 2013
Dave Hause stelt niet teleur in Antwerpen
04-12 2013
UB40 @ 013 Tilburg, 3 december