Live Recensies

Ieper Hardcore Fest

Toegevoegd op woensdag 14 augustus 2013, 22:58
Laatste update donderdag 15 augustus 2013, 19:48
Geschreven door Els
Bron: Rockblog

Ieper Hardcore Fest

Op 9, 10 en 11 augustus vertoefden we in West-Vlaanderen om Ieperfest bij te wonen. De in de undergroundse volksmond alombekende H8000 scene is al decennia lang een belangrijk deel van het kloppende hart van de hardcore scene. Dat wordt tweejaarlijks gevierd met een winter- en zomereditie van Ieper Hardcore Fest. Vorig weekend vond de 21ste editie plaats met een affiche vol blikvangers zoals Madball, WolfxDown, Downset, Horse The Band, Jello Biafra & TGSOM en Amen Ra én met een handvol exclusieve Europese shows zoals die van de Cro-Mags, I Killed The Prom Queen en Culture.  

Het festival brengt muziek en veel meer dan dat tot leven in het normaal rustige Ieper. Naast de mainstage en de marquee, vind je de More Than Music tent. In deze laatste tent kan je documentaires bekijken, interessante lezingen bijwonen over veganisme, hardcore, dierenrechten etc. of even in de zine library gaan neuzen.

Op weg van Oost-  naar West-Vlaanderen  lijken de weergoden ons niet al te goed gezind te zijn, maar eens aangekomen in Ieper lijken de wolken weggesmolten te zijn en plaatsgemaakt te hebben voor zonneschijn.

 

Dag 1: Oldskool punkrock, pure hardcore, gezellige stonerrock en schaamteloze nintendoscheldpartijen  

De eerste dag van het festivalgebeuren staat voor de helft in teken van punkrock. Maar beginnen doen we met een Belgisch hardcore bandje, The Homeless genaamd. De Dendermondse jongens geven het startschot met drums die inbeuken op een eerste horde fans die het festivalterrein betreden hebben.

De punkrockers van CH3 spelen voor de allereerste keer op de Ieperse planken. Het publiek lijkt nog rustig te zijn, hoewel één diehard fan vooraan elke letter meezingt en zich in het zweet werkt.

Daarna is het de beurt aan Code Orange Kids, een opmerkelijke band die twee zangers en een zangeres heeft, die allen daarnaast nog een andere muzikale functie vervullen. De drummer neemt de meeste lyrics voor zijn rekening.  Zeer opmerkelijk, aangezien de lat eerder hoog ligt om het drummen en de zang te combineren.

De Amerikaanse screamo band Loma Prietra hield het op een lange intro met smeulende gitaren die nazoemen. Het lijkt een mooie extensie te zijn van hun voorgangers op de mainstage, Code Orange Kids, omdat ze hier en daar dezelfde invloeden lijken te hebben. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze bands hetzelfde record label Deathwish delen.

Het is iets voor negen en geïnteresseerde fotografen hopen samen voor het podium bij Mondo Generator om foto’s te schieten van de alombekende frontman Nick Oliveri. Voor een ex-Queens Of The Stone Age bandlid kon de marquee best wat voller zijn, maar Ieperfest is natuurlijk aanlokkelijker voor punk-en hardcorefans.
Songs van het album ‘Cocaine Rodeo’ werden rijkelijk gespeeld, ook ‘Basket Case’en ‘I Never Sleep’ kwamen aan de beurt. Nick zette de stonerrock die Mondo Generator speelt nog wat kracht bij met demoonse gezichtsuitdrukkingen. Tijdens het laatste lied breekt de hel los, mijn notitieboekje wordt gedoopt met bier dat in het rond geslingerd werd.

De nog steeds even charmerende Jello Biafra zou Bradley Manning en Edward Snowden de vrijspraak geven en als we hem mogen geloven zouden de grootste corruptiezaken de schuld van banken zijn. Een vreemde uitspraak, want Biafra's spaarboekje willen we vast niet zien. Verder worde stagedivers zonder pardon van het podium geduwd door de ex-Dead Kennedys meneer zelve. Het zou natuurlijk Biafra niet zijn als hij geen songs van de Dead Kennedys zou spelen zoals ‘California über Alles’, een onuitgesproken verwachting van het publiek.

Horse The Band zorgde voor geparodieerde commotie op het festival. Elke vorm van politiek werd consequent verworpen en alle regels die nog gebroken konden worden, werden vermorzeld. Songs zoals ‘Shapeshift’ en ‘Murder’ zorgden voor een ronduit waanzinnige atmosfeer in de marquee. Er werd er op los gescholden, er werd gedanst, er werd gestagedived. Verder werden er op het podium ook allerlei persoonlijke bezittingen gestolen. De koningen van de nintendocore grabbelden zonder schroom in de broekzakken van onschuldige fans die voorbijliepen om te stagediven.

Om te ontkomen aan de Britse scheldpartijen van de nintendoheroes, zorgde Black Flag voor verandering met old fashioned punkrock van de jaren ’70. De mannen sloten de eerste dag van het festival in stijl af.

 

Dag twee: Exclusiviteit alom met de Cro-Mags


Op zaterdagochtend ontstond even verwarring bij The Tidal Sleep, de jongens die best wel nog een extra song wilden spelen. Nog even een bedankje het publiek in werpen, want het is al de beurt aan de Braziliaanse mannen van Clearview om de Europeanen te leren wat South American hardcore nu echt is.

Secretarian Violence moest door problemen met de tourvan noodgedwongen hun optreden op Ieperfest afzeggen.  XViciousX vulde de lege plaats in de line-up op en kwam last minute een strakke set neerzetten in de marquee.

Oathbreaker is een Belgische band die tot ver over de landsgrenzen optreedt. Achter de headbangs, vele haren en screams zit een vrouw die als frontvrouw van de metalband goed haar mannetje staat in de muziekwereld. Ze touren erop los in Europa en de US.

Municipal Waste had er een leutige soundcheck op zitten met glottale klanken die eerder grappig dan ernstgenomen klonken.
Tijdens het eerste lied neemt iemand het begrip ‘crowdsurfen’ nogal letterlijk op en duikt het publiek in met een wakeboard. Tijdens ‘You’re Cut Off’ kwam een gigantische circlepit tot stand en ter ere van drummer Dave’s verjaardag speelde de band ‘Beer Pressure’.

Aborted verving DYS en de band start iets later dan gepland met het optreden. Met succes hitst Aborted het publiek op voor deathcorewonder Whitechapel. De Belgische metalband spreekt het publiek naast in het Engels ook in het West-Vlaams aan, want fier mogen ze zijn op de H8000 roots die ze delen met Ieperfest. Last but not least was het nummer ‘Nailed Through Her Butthole’.  Dit was definitief een van de beste acts die op zaterdag te zien was.

Whitechapel daarentegen kon niet op zoveel support rekenen als Aborted kreeg in de marquee. De mannen speelden een strakke set, maar het publiek at niet uit hun hand zoals ze dat bij Aborted deden. Desondanks was het wel een gezellig driekwartiertje met all time favourites die gespeeld werden zoals ‘Possession’.

 Het is elf uur en het wordt frisser buiten, maar het publiek is helemaal warm want de Cro-Mags spelen een unieke show vanavond op Ieperfest. De Cro-Mags vlogen helemaal van New York naar België, enkel en alleen om zaterdag Ieperfest te komen afsluiten. Het podium staat volgepropt met kijklustige bands, medewerkers en fotografen. Het is dan ook een unieke kans dus om deze ouwe rotten van het vak bezig te zien.
Opvallend feit: de drummer zit heel hoog. Het lijkt alsof hij op een barkruk zit terwijl hij drumt. Hier en daar duiken exhibitionisten die het podium opklimmen en vol overtuiging hun broek laten zakken. Daar moet zanger John Joseph alleen maar om lachen en hij raadt de mannen aan om hun achterwerk beter eens te verwennen met een waxbeurt.

 

Dag drie: Uitrazen met muzikale hoogtepunten

Bij Reproach ontstaat een gigantische circlepit die praktisch de hele set standhoudt. De sfeer zit er goed in, maar wegens tijdsgebrek wordt dit een vrij korte set die enorm goed gespeeld werd.

Tijdens Length Of Time zijn er even technische problemen, waardoor de set noodgedwongen ingekort moest worden. Spijtig, en dat vond ook Jona Weinhofen, gitarist van I Killed The Prom Queen alsook fan van de Belgische metalcore band.

De half Belgische en half Amerikaanse hardcore legende Integrity viel meteen met de deur in huis en maakte ons helemaal gek met 'Misha' en 'Systems Overload'. De strobo's botsen op tegen fel zonlicht, gitaren razen uit, een applaus stijgt op uit de menigte en het is alweer tijd voor No Turning Back in de marquee. De mannen uitten hun liefde voor Ieperfest voor een een volle marquee. Elke keer de Nederlanders hier terug komen blijken ze nog geliefder te zijn dan ooit te voren.

Het opmerkelijke Amen Ra voorziet zichzelf voor elke show met projectors, die essentieel zijn voor het creëren van de atmosfeer. Naturalistische zwart-wit beelden zoals water, bergen, wolken, lucht en landschappen afgewisseld met architecturale gegevens worden op de achtergrond geprojecteerd terwijl de band op haar eigen exentrieke manier het beste van zichzelf geeft. Dit  alles lijkt meer op een spiritueel gebeuren, dan op een gewoon concert. Het ene lied na het andere wordt ingeleid, zonder enig contact met het publiek. Dat blijft de hele set zo, tot dat de band aftreedt.
Het is heel gewoon dat de zanger met zijn rug naar het publiek de show brengt en pas op het einde zich eindelijk omdraait, op het einde van de set. Wanneer het einde aanbreekt, doemt er heel wat rook on stage op, terwijl een lang instrumentaal stuk aan bod komt. Daarna klaart het ietwat op on stage en blijken twee personen aanwezig te zijn die vocals voor hun rekening nemen. De tweede persoon in kwestie blijkt Caro Tanghe te zijn, de zangeres van Oathbreaker. Dan, zonder enige waarschuwing, is het optreden voorbij en verlaat iedereen de marquee.

Headliner van Ieperfest 2013 is Madball! Het festival wordt in stijl afgesloten met nummers zoals 'Set It Off'. Tijdens het laatste lied klimt iedereen nog eens voor de laatste keer on stage om mee te zingen en het einde van het festival is duidelijk in zicht.

Met spijt in het hart keren we terug naar huis, uitkijkend naar de editie van 2014.

Reacties

Volg Rockblog