Live Recensies

Skatefest Olen 2013

Toegevoegd op dinsdag 3 september 2013, 20:24
Laatste update dinsdag 3 september 2013, 20:24
Geschreven door Gregory
Bron: Rockblog

Skatefest Olen 2013

Eén dag eerder, enkele voorvallen.  Het weerbericht is niet bijster positief voor zaterdag.  En ik heb toevallig een gesprek met een niet zo tevreden bezoeker van één of meerdere voorgaande edities.  Dus ik stap vroeg op de middag met niet al te grote verwachtingen de wagen in, met genoeg extra kledij én regenjas present!
Na de laatste honderden meters van de autorit door een bos, doemt er dan een open plek op, een gigantische betonnen vlakte, midden in een dennenbos, en dit alles op dat moment onder blauwe hemel met witte wolkjes.
En dan zie ik de eigenlijke festivalsite pas aan m’n linkerkant, zo weggelopen uit een oude oorlogsfilm.  Een vijftal grote hangars, waar ik met een beetje fantasie de Spitfires nog zie uitrollen.  En voor die hallen, een stuk extra terrein rondom dat als openluchtruimte dient.  Ik vind het onmiddellijk indrukwekkend, en wat meer is : je parkeert je wagen, en twintig seconden later sta je op het terrein!  Eat your heart out Rock Werchter!!
Uiteindelijk komt er ook van het slechte weer helemaal niks in huis, dus deze editie van Skate Fest was heerlijk zomers!
Ik was net op tijd om de Sex Toys het festival te zien openen.  En alhoewel ze het hoogstwaarschijnlijk allemaal wel goed menen, klinkt het toch hoofdzakelijk rommelig.  Er passeert een cover van NOFX die nét herkenbaar was.  Van de eigen songs wil ik nog wel een keer de lyrics checken, want met een titel als “Venus Hill” zou dat wel eens de moeite kunnen zijn om daar wat dieper op in te gaan…
Daarna zijn we vertrokken voor een triootje hardcore met My Love Your Lust, Two Minutes Hate en Sounds Like Deceit.  Zonder aan ook maar één band afbreuk te doen, beken ik ootmoedig dat dit écht niet mijn ding is, en dus maak ik uitgebreid kennis met wat punkrockminnende nieuwe vrienden, en zowaar loop ik op die manier ook rockblog collega en fotograaf Dieter (Fliety) tegen ’t lijf.
Daarna is het de beurt aan Think Ahead, wat écht niet slecht klinkt, met duidelijke roots in 90’s punkrock, maar het is nooit echt origineel, en om één of andere reden overtuigde de zanger me niet helemaal.  Gevolgd door nog een potje hardcore met Get Wise, dus ik had even ruim de tijd om het skatepark te gaan bekijken.  Zelf skaten zit er niet in, maar leuk om te zien is het altijd wel.
Generation84 mag dan eindelijk weer de punkrock deftig in gang draaien, en doet dat met verve.  De stem van Teun lijkt steeds meer en meer helemaal terug te zijn, ik hoorde hem zelfs alweer assisteren bij een aantal screams.  Mag het terug, of kan hij het gewoon niet laten, we zullen het hem eens moeten vragen…  De nummers klinken echt goed, en naar mijn mening verdienen de jongens van Generation84, en met hen nog tal van andere punkrock bands, een veel groter publiek dan ze tot nu toe voor zich krijgen.  Een beetje verwarring toch soms op het podium, blijkbaar vanwege een nieuwe setlist, waar dan wat oude gewoontes toch opduiken die er niet meer in thuishoren…  maar zeker geen klachten over de prestatie van Generation84!
Gevolgd door Homer, kunnen we zonder enige twijfel van een strak Funtime-duootje spreken.  De punk/hardcore/metal(core) heersers van het Hageland zetten een puike prestatie neer, Johan zweette z’n eigen reet er zowat af.  Muzikaal zit Homer natuurlijk dicht bij de meer hardcore getinte bands in deze line-up, dus daagt er een mooi publiekje op voor het podium om de show te volgen.  Iedereen die al eens een Homer show tot het einde zag, heeft het meegemaakt, maar ik wil het hier toch ook even melden…  Die al dan niet (semi)geïmproviseerde jams die de drie muzikanten telkens aan het eind van het laatste nummer breien.  Wow, da’s telkens pure klasse en wat een reclame voor het gitaar- en drumwerk van de heren van Homer.  Gaat dat zien, gaat dat zien!
Headshots had ik met stip aangeduid in de line-up, maar omstandigheden, zeg maar honger en dorst, zorgen ervoor dat ik de show niet van nabij gevolgd heb.  Het festival draait dan ook op een strak tempo, de band op één podium is nog aan het spelen terwijl op podium 2 naarstig gesoundcheckt wordt, zodat er maximaal vijf minuten tussen de optredens zitten.
Ik had The Setup al gemist op Kloemprock, en wou dat geen tweede keer laten gebeuren.  Gelukkig maar, want dit is voor mij dé verrassing van de avond.  De band gaat al even mee, pauzes en personeelswissels meegerekend, maar ik heb hen niet gevolgd, nu ga ik er werk van maken om zeker alles van hen checken.  Kris Deweerdt als frontman, staat er en doet het heel goed, hij heeft ook een bepaalde manier van interactie met het publiek die ik zeker weet te appreciëren.  Maar hét belangrijkste punt voor mij : de tweede gitaar brengt de nodige melodie, en terwijl alles toch strak en snoeihard blijft, maakt dit het voor mij de moeite!
Tech-9 kende ik al evenmin, en blijkt boze oi-punk van de beginjaren te zijn.   Liters bier worden van en naar het podium gegooid, en zowel band als publiek, lijken dat leuk te vinden.  Ik ontwaar enkele oude hanekammen, leren jekkers met spijkers, op het podium veel schelden en vloeken, maar toch slagen deze Eindhovenseheren er in om een set van het ene na het andere snoeiharde old-school punk nummer door onze strot te rammen, doe het maar na…
Pay No Respect brengt nog wat meer van, laten we eerlijk zijn, vergelijkbaar materiaal uit de hardcore afdeling, en daarna The Connection, klonk dan weer iets te licht, en heb ik enkel vanop afstand en niet aandachtig genoeg gevolgd om er hier iets zinnigs over te kunnen zeggen.
First Blood sluit dan het hardcore gedeelte van het festival af, wel met het grootste publiek, dat mag dan toch wel gezegd worden over de HC scene.  Vanaf het moment dat de 1e HC band het podium besteeg, stonden onmiddellijk tientallen te kijken.  Bij depunkbands…???  De spreekwoordelijke twee man en een paardenkop… jammer maar helaas.  De frontman wil dan ook nog midden in zijn set wat preachen, en stuurt doodleuk mensen in het publiek die op dat moment met mekaar praten weg.  Dat hoeft dan voor mij ook weer niet.
Langverwacht na het verschijnen van het magistrale album “Home” in april, betreedt dan Off With Their Heads de arena.  En gelukkig blijkt dat het wachten meer dan waard geweest te zijn, alhoewel de eerste pakweg drie/vier nummers niet lekker klonken.  De stem van Ryan is echt nergens,  niets klinkt zuiver, de bas is onhoorbaar net als de tweede gitaar en er zijn toch wel wat nummers waar dat onontbeerlijk is.
De technici zetten dat echter allemaal recht, en daarna is het enkel nog genieten.  De band zal uiteindelijk een dik uur spelen, dus we krijgen lekker veel songs voorgeschoteld, want Ryan zegt quasi niks tussendoor.  Zijn stem raakt door het zingen gelukkig wel perfect opgewarmd, en hij levert een zalige set af.  Het publiek, wel degelijk véél kleiner dan wat er nog bij First Blood stond te kijken, geniet overduidelijk.  Een harde kern van fans schreeuwen elke letter mee, en zorgen voor een ononderbroken stomend feestje.  Wel worden slechts vier of vijf nummers uit de nieuwe plaat gespeeld, waar ik persoonlijk misschien graag meer van had gehoord.  Maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de rest.  Janie, eigenlijk een héél oud nummer, wordt gebracht, en quasi de ganse EP Hospitals!!  Dan ook een grote greep uit In Desolation : Clear The Air en Drive zinderen nog na.  In die laatste song geeft Ryan Young misschien wel het beste advies dat je kan krijgen voor wanneer je nog eens een slecht dagje hebt…
 
So I just drive
It doesn't matter where
I put my foot to the floor let the wind blow through my hair

I'll never stop
There's nothing for me out there
I'll be on the roads less traveled while it all fades in the mirror
 

Besluit : de locatie van Skate Fest is echt tóp, daar zit echt nog veel potentieel voor groei!!  De combinatie van punk en hardcore werkt ook, en zorgt voor een mooie opkomst in totaal.  De hal met skatepark is ook een perfecte ‘gimmick’ om dit festival, de naam zegt het uiteraard ook al, toch boven het maaiveld te laten uitkomen.  Ik kijk met velen al uit naar de namen die men voor de volgende editie zal weten te strikken!

Review door Werner Pauwels

Gerelateerde muziek

Reacties

Volg Rockblog