Album Recensies

Review: Dream Theater - A Dramatic Turn of Events

Toegevoegd op dinsdag 13 september 2011, 19:42
Laatste update zondag 2 oktober 2011, 21:36
Geschreven door Reno
Bron: Rockblog

Review: Dream Theater - A Dramatic Turn of Events

Met de release van 'A Dramatic Turn of Events' komt een eind aan een tumultueuze periode voor Dream Theater. Voordat de band de studio indook werd er afscheid genomen van drummer en bandlid van het eerste uur, Mike Portnoy. De invloed van Portnoy in Dream Theater is altijd erg groot geweest, dus de buitenwacht was uiteraard erg benieuwd hoe de band dit zou oppakken.

Met Mike Mangini vers op de drumkruk blijkt na het optrekken van de stofwolken vooral dat veel hetzelfde is gebleven. Met 'A Dramatic Turn of Events' wordt geen muzikale nieuwe koers ingeslagen, maar krijgen de liefhebbers van progressieve metal precies wat ze van Dream Theater verwachten. Een bombastische stevig album vol met complexe songs. Het is vooral een logisch vervolg op de voorgangers 'Systematic Chaos', 'Octavarium' en 'Black Clouds & Silver Linings'.

Als er dan toch een verschil moet worden aangemerkt dat is het de productie. Deze is erg transparant, maar knalt niet echt je speakers uit. Het is allemaal wat meer uitgebalanceerd en vooral met koptelefoon is dit optimaal genieten. De drums staan wat minder prominent in de mix, waardoor de rest van de band meer ruimte krijgt waar vooral toetsenist Jordan Rudes gretig gebruik van maakt.

De plaat schiet heel voortvarend uit de startblokken met 'On the Backs of Angels', maar eigenlijk is al het songmateriaal is wederom van goed kaliber. Daarbij is is het ruim 11 minuten knallende 'Bridges in the Sky', dat na een vreemd intro volledig lostbarst, een prettige uitschieter. Ook 'Breaking All Illusions' en 'Outcry' mogen er zijn. Met afsluiter 'Beneath the Surface' heeft de band zich wederom aan een ballad gewaagd. Niet verkeerd, maar het voegt ook niet veel aan de plaat toe.

Samengevat blijkt dat zelfs een groot drummer als Portnoy vervangbaar is en dat Dream Theater ook zonder hem de toppositie binnen de progressieve metal moeiteloos consolideert. Het resultaat is een album van ruim 75 minuten boordevol tempowisselingen, heavy riffs, mooie refreinen en muzikaal gefreak. Dream Theater blijft daarbij vooral gewoon Dream Theater.

8 / 10

Reacties

Volg Rockblog