Je hebt mensen die helemaal gek zijn op the Black Keys, en mensen die ze nog niet zo goed kennen. Dan Auerbach (zang en gitaar) en Patrick Carney (drums) hebben met het nieuwe 'Brothers' erbij al zes albums gemaakt in negen jaar tijd, en het lijkt erop dat ze ook in Nederland steeds meer naamsbekendheid krijgen. De nummers 'Everlasting Light' en 'Tighten Up' worden dan ook regelmatig gedraaid op radiozenders als 3FM. Vorige week stonden ze in het Tilburgse 013 en een dag later in de Oosterpoort in Groningen. Beide uitverkocht.

De Oosterpoort stroomt tijdens het voorprogramma rustig vol. The Monroes uit Groningen zorgen ervoor dat de meeste mensen in het publiek al niet meer stil staan. De mix van garage, punk en rock slaat wel aan, maar stiekem kan iedereen niet meer wachten tot the Black Keys het podium opkomen.

Om half tien lopen Dan en Patrick rustig het podium op en beginnen met Thickfreakness. Hoewel ze maar met z'n tweeën zijn krijgen ze het toch voor elkaar dat je de andere instrumenten absoluut niet mist, en ze klinken zelfs beter en 'voller' dan veel bandjes die meer bandleden hebben dan twee. Het gitaarspel van Dan klinkt wat ruiger dan op plaat, maar dat wordt alleen maar positief ontvangen. Ze beginnen de set met wat oudere nummers. Girl Is On My Mind, 10 A.M. Automatic, The Break, Stack Shot Billy; ze komen allemaal voorbij. De echte fans zingen elk woord mee, terwijl de rest vrolijk beweegt op de muziek.

Vanaf Everlasting Light is de zaal los. Iemand die stil staat is zeldzaam, en bij Next Girl beginnen sommige groepjes spontaan te spingen. Howlin' For You en Tighten Up zorgen ervoor dat de zweetdruppels in het rond vliegen. Dan maakt af en toe kort contact met het publiek door iets te zeggen tussen de nummers door, maar volgens mij hadden ze iedereen al vanaf het eerste nummer voor zich gewonnen. Wat een heerlijke sfeer hing er in de Oosterpoort. She's Long Gone galmde door de zaal waarop Patrick vroeg of iedereen wilde springen bij het refrein, waardoor de meeste mensen wel een sprongetje waagden. Er waren zelfs headbangers in de zaal.

Een paar nummers later kondigden ze het laatste nummer aan, welke werd afgesloten met luid applaus, gejuich en gefluit. Niet veel later stonden de twee weer op het podium om nog twee nummers te spelen, Sinister Kid en Your Touch en daarna was het echt afgelopen, tot teleurstelling van velen. Het was een trip, een hele fijne trip. Ik hoop dat ze op festivals staan in 2011, want dit wil ik echt wel nog een keer meemaken!