'The Sea of Memories' opent sterk met 'The Mirror Of the Signs'. Een groovende bass, spijkerharde drums en de kenmerkende stem van Gavin Rossdale maken dit een aangename kennismaking met Bush anno 2011. Dat Rossdale wel houdt van grote kreten was al bekend en dat laat hij op dit album ook niet achterwege. Een fervent songwriter is hij overigens nog steeds niet. 'She's a Stallion' is een venijnige rocksong en behoort tot één van de sterkere nummers. In 'The Heart Of The Matter' eist bassist Corey Britz een hoofdrol op zich met een heerlijke baslijn, terwijl nieuweling Chris Traynor zich laat gelden in onder andere 'All My Life'.

Bush klinkt weer als een geöliede machine. Subtiliteit kent de band nog steeds niet en het blijft spierballenrock. Pianoballad 'All Night Doctors' is een rustpuntje, maar dat blijkt direct de absolute misser van het album. Ook 'Be Still My Love' blijkt een zwakke broeder door de drammerige zang en clichematige tekst. Gelukkig zijn het zeldzame missers op een verder prima album. Krachtige rocksongs blijven het sterke punt van Bush.

Qua kracht heeft Bush weinig ingeleverd en kan het met dit nieuwe materiaal zo weer op de festivals terecht. Wellicht een aantal plaatsen lager op het affiche dan in de hoogtijdagen tijdens hitsingle 'Glycerine', maar dat moet de band maar voor lief nemen. The Sea Of Memories is een sterke comeback en is een waardige toevoeging aan het oeuvre van Bush. Of het ook materiaal is voor de jaarlijsten? De tijd zal het leren.