3 december 2012, de dag dat de sneeuw zich weer laat zien in Nederland. Toch zou dat niet het meest gedenkwaardige van deze maandag blijven: de Twins of Evil tour zal namelijk Amsterdam aandoen, waarbij Marilyn Manson en Rob Zombie de Heineken Music Hall mogen betoveren met de theatrale rockshows. Wat direct opvalt bij binnenkomst -naast de fabelachtige kledij van menig bezoeker-, is dat ondanks het bundelen van de krachten van deze twee grote acts de opkomst aan de relatief lage kant is.

Marilyn Manson

Als de DJ in het voorprogramma, John van Luyn, wie kent 'm niet, zijn laatste plaatje af heeft gedraaid, wordt de zaal donker. Van achter een scherm klinken de eerste zware noten en het geschreeuw van Marilyn Manson, welke direct een wat zwakkere indruk maakt. Of dit door de leeftijd of door het overmatige gebruik van Amsterdamse genotsmiddelen komt, laten we in het midden, maar Manson is weleens beter bij stem geweest.

De band en technici daarentegen verdienen wel een dik compliment vandaag. Op een wat te harde bastoon na klinken zowel oude knallers als Sweet Dreams en The Beautiful People als wat recentere nummers -van het in mei van dit jaar verschenen studioalbum Born Villain- meer dan prima.

Hoewel de frontman tussen de nummers door zijn tijd neemt, wordt er productioneel in rap tempo met de vele randattributen gesjouwd, knalt er meerdere keren confetti door de Heineken Music Hall en dient het microfoonstandaard na ieder nummer teruggezet te worden dankzij Manson's gegooi. Jammer dat de frontman zelf de zwakste schakel is in het eigen project.

Rob Zombie

Als er iemand is die qua show een nog verpletterende indruk achter kan laten, dan is het regisseur Rob Zombie wel. Met maarliefst 15 led-schermen, een flinke lading rook en een grote robot begint de show. De frontman komt halverwege de eerste track uit de robot geklommen, waarbij hij een pneumatisch verlengstuk op zijn arm heeft, terwijl hij met zijn vrije hand de microfoon van het opvallende skeletstandaard trekt.

Zowel Zombie's band als de zanger zelf klinken wel beter dan de voorganger vanavond, waarbij deze volgorde -waarschijnlijk bewust- een goeie keuze is. De 47 jarige man springt nog levendig van riser naar riser en maakt een rondje door de gehele zaal tijdens een gitaarsolo van John 5, welke overigens voor zijn tijd bij Zombie nog lid was van de band van Manson.

Naast het eigen solowerk als Sick Bubble-gum en Meet The Creeper kunnen ook tracks More Human Than Human en Thunder Kiss '65 van het White Zombie tijdperk niet ontbreken. Ook laat de filmmaker gedurende de titeltrack nog een trailer zien van zijn eigen The Lords Of Salem, de nieuwe videoproductie die in 2013 op het witte doek te zien zal zijn.

Op deze avond vol horrorfragmenten, robots, schmink en overige freakshows mag een ode aan de koning van de shockrock, Alice Cooper, natuurlijk ook niet vergeten worden; Zombie voert vlak voor het toegift nog een cover van School's Out uit. Gedurende dit encore komt de zanger op een Star Wars-achtige machine het podium op, om af te sluiten met Dragula, waarbij nog een keer de vuisten in de lucht pompen.