Dat de opener van het festivalseizoen zo koud zou worden, had waarschijnlijk niemand  op voorhand  kunnen voorspellen. Toch vestigde Paaspop Schijndel dit weekend een recordaantal van maar liefst 52 duizend festivalbezoekers en ruim zevenduizend die hards overnachtten zelfs op de camping. Maar hoe kan het ook anders, met zo’n line-up worden de fleecetruien en wollenwanten toch met  alle liefde weer uit de kast getrokken? Rockblog was aanwezig en je leest hier of de veelbelovende artiesten het ook echt waar hebben kunnen maken.

-- De foto's die onze fotograaf Ben Willemsen maakte op Paaspop, vidn je later vandaag op Rockblog en op Facebook. --

Vrijdag

De Kraaien: Geen “lekkah” begin
In een afgeladen Roxy opende De Kraaien het festival. Maar ‘eens een carnavalsact, altijd een carnavalsacts’ overheerst hier en veel meer is het dan ook niet. Ze teren op dat ene hitje ‘ik vind je Lekkah’ en compenseren de rest van hun optreden door vrouwen te laten strippen en zelf maskers te dragen. Dat laatste is misschien maar beter ook. Het is een feestje, maar wel een van slechte kwaliteit.

Kraantje Pappie: terecht een bomvolle tent

Op hetzelfde podium weet enkele uren later Kraantje Pappie wel te overtuigen. Harde beats knallen driekwartier lang door de bomvolle tent. Dat hiphop op een podium slecht te verstaan,  is kan dankzij hem naar het rijk der fabelen.

Mozes And The Firstborn heeft skills
De Jack Daniels Stage is het podium waar de wat stevigere rock geprogrammeerd staat. Mozes And The Firstborn zet verrassend genoeg een van de betere optredens van het weekend neer. Met jong enthousiasme ze deze gagareband  binnen no-time de tent in vuur en vlam. Fijn meezing- en gitaargeweld blijkt goed te werken op Paaspop.

John Coffey zo als gewoonlijk energiek
John Coffey weet de energie die Mozes And The Firstborn heeft achtergelaten prima over te nemen. In concertzalen is het geen verassing, maar ook op een groot festival krijgen deze Nederlandse schreeuwrockers het al bij de eerste klanken voor elkaar om de voorste rijen van het publiek om te toveren tot moshpit.

Zaterdag

The Flexican bont en blauw gedraaid
Pepijn Lanen sloot de periode van zijn soloproject ‘Faberyayo’ af op Paaspop. De herkenbare liederen van De Jeugd Van Tegenwoordig afgewisseld met zijn verassende solonummers gaan er goed in bij het publiek. Met Benny Sings op de bas krijgt het optreden een catchy vibe.

Tijdens de Red Bull Thre3style Showcase gaan DJ DNS, The Flexican en Full Crate muzikaal de strijd met elkaar aan. Door een akkefietje met de politie heeft The Flexican vorig jaar landelijke bekendheid gekregen en hij kan tijdens het voorstellen dan ook op de meeste steun rekenen. De wedstrijd is verdeeld in drie delen. In het eerste deel krijgen de DJ’s ieder een kwartier de tijd om drie stijlen door elkaar heen te draaien. In het tweede deel hebben ze dezelfde opdracht maar dan in tien minuten tijd. Aan het einde draaien de DJ’s ieder één nummer na elkaar als afsluiter en het publiek fungeert als jury. Bij het stemmen blijkt al snel dat Full Crate kansloos is voor de overwinning. Na meerdere keren stemmen maken de fans voor DJ DNS de meeste kabaal en wordt hij gekozen tot, geheel terechte, winnaar.

De Apollo, de grootste stage van het festival, huisvest de festivalhit van vorig jaar: Will And The People. Muzikaal gezien is het allemaal geen hoogstaand optreden. Echter wordt er blij meegezongen en gesprongen door het publiek en in een uur tijd weten ze goed te animeren.

Al lang geen carnaval meer
Tijdens een hapje eten in de Restolounge wordt duidelijk waarom er zoveel mensen verkleed rondlopen. Toegegeven het is Noord-Brabant, maar toch al een tijdje geen carnaval meer. Een broodje kroket eten terwijl Kees van Hondt optreedt, is geen aanrader. Alles schijnt er de lucht in te moeten en zelfs de picknicktafel waar je aan zit te eten wordt onder je neus weggegrist. Bij dat er geen Dixies op het terrein stonden…

Los tot in de kleine uurtjes
In de Stardust hebben wij de zaterdag achter ons gelaten. Met achtereenvolgens Goose, Guerilla Speakerz en Chase And Status DJ Set And Rage. Wanneer het festivalterrein dichtgaat hoeft de bezoeker gelukkig niet direct zijn tentje in te duiken. Op de camping is een grote, verwarmde vreetschuur die 24 uur per dag geopend is. Dé plek om nog even de dag door te nemen voor de koude nacht getrotseerd wordt.

Zondag

Een fucking hernia
Dope D.O.D. ramt op zondag de slaap uit onze ogen met harde, vuige beats. Dat niets ze kan stoppen blijkt maar, zo staat één van de heren met een hernia op het podium zich vooral niet in te houden en springt en beukt net zo hard mee als de rest van de groep.

Baas van de Beatz
Bij Nouveau Riche feat Mister Polska is het Boaz van de Beatz die de show steelt. Hij weet iedere keer weer met een nieuwe sound de volle zaal te laten springen.  Dat de meeste bezoekers nog met een kater van de dag ervoor staan weerhoudt Mister Polska er niet van om zich ongegeneerd af te laten koelen met wodka. Dankzij die actie weet nu iedere bezoeker van dat optreden dat wodka in de ogen pijn doet.

Techno door een band: Elektro Guzzi doet het gewoon. Toch was het geen winnende combinatie. Een stilstaande band die hele softe techno maakt, raakt weinig bezoekers. Dat de zaal rap leegliep, was dan ook geen verrassing.

Te hoge lat
Vorig jaar heeft C2C op Lowlands de lat erg hoog gelegd voor zichzelf. Iets te hoog bleek nu. In een heel mellow set werden twee hoogtepunten overgeslagen. Zo is de hit Happy niet gespeeld en ook bleef de tribute voor MCA van The Beastie Boys achterwegen. Hierdoor leek het alsof de set afgeraffeld was, een gemiste kans.

Altijd een voldoende

The Gaslight Anthem is een van de blikvangers van het festival. In een goedgevulde Apollo werken ze een degelijke set af. Zanger Brian Fallon lijkt niet altijd even goed bij stem maar het extra rouwe randje kan hij goed hebben. The Gaslight Anthem is een band die op geen enkel festival in Europa misstaat, Paaspop lijkt echter niet klaar voor ze. Aan het einde van de set is de zaal flink uitgedund.

De Afrekening
Paaspop heeft er alles aan gedaan om het de bezoeker naar de zin te maken. Alle podia waren goed verwarmd en de aankleding was prachtig. Op muziekgebied was er voor ieder wat wils. Dit festival leent zich daardoor uitstekend voor vriendengroepen met een afwisselende muzieksmaak. Het was een heerlijke, verfrissende aftrap voor het lange festivalseizoen waar Rockblog uiteraard uitgebreid verslag van gaat doen.