Mocht ik van Rockblog een belachelijke hoeveelheid geld toegestopt krijgen om eind december een decadente award ceremony op poten te zetten dan waren The Wonder Years eerste eregasten. Een weinig aan de verbeelding overlatende bikini ronde, The Greatest Generation in mijn ‘top 10 albums van 2013’ en een eervolle vermelding voor hun memorabele passage op Vans Warped NL zouden slechts enkele van de vele hoogtepunten zijn. Jammer genoeg was er daar geen budget meer voor en moest ik het stellen met een show in JH Kavka. Een meer dan behoorlijk alternatief zo bleek.

Handguns

Heuh ja, Handguns dus! Ik heb al gemerkt dat het mij fysiek pijn begint te doen wanneer ik op bands als deze het label poppunk probeer te plakken. Vroeger stond poppunk namelijk voor goeie, originele muziek die best te luisteren viel. Nu lijkt matigheid de norm. het genre, dat we vanwege mijn gemoedstoestand zullen omschrijven als pop poppunk, is vervallen in één groot cliché. Of komt dit u allemaal niet bekend voor soms?

Ik mag natuurlijk niet te streng zijn. Talentvolle en creatieve bands als The Wonder Years, Neck Deep, The Story So Far en Man Overboard tonen aan dat er nog wel degelijk een toekomst is voor dit vrij nieuwe punk subgenre. Of Handguns het nog lang uitzingt zal mij benieuwen. De meeste van hun nummers missen die ene slimme hook die muziek duurbaar maakt. Het is te vaak, te veel van hetzelfde. Mijn tip: werk minder aan het imago, meer aan songwriting.

The Wonder Years

Als je eerder op de dag al een interview ziet afspringen (Spoiler alert: gelukkig staan de jongens volgend jaar op Groezrock dus lang hoeven jullie daar niet op te wachten) wegens ziekte binnen de band, verwacht je vooraf natuurlijk het allerergste. Geen spirit, zere kelen en weinig energie, het zijn maar enkele zaken die het niveau van een show serieus kunnen doen kantelen. Al bij al viel het, op de gelaten indruk die Dan “Soupy" Campbell soms liet na, gelukkig wel mee.

Eerste hoogtepunt komt er in de vorm van een uitstekend gebracht Don’t Let Me Cave In. Als een soort wake up call rollen vanaf dan de tophits het publiek. Absolute uitschieters zijn een magistrale door het publiek ondersteunde Living Room Song en een intense devil in my bloodstream. Twee nummers waar de band duidelijk een speciale band mee opgebouwd heeft. Beiden geven weg dat The Wonder Years niks minder dan hun hele hart en ziel in hun kunst stoppen.

Een no nonse triootje dat onder andere Came Out Swinging bevat sloot uiteindelijk een iets te korte set nog krachtig af. De Kavka show kwam nooit echt in de buurt van die op Warped Tour maar had dankzij de sterke versies van bovengenoemde nummers wel zijn eigen karakter. Waar de Eindhoven show nog luchtig en leuk was, was deze show een waanzinnige emotionele rollercoaster waar we met heel veel spijt al veel te snel af moesten.