Een mooie na zomerdag afsluiten met een intiem concert is een goed vooruitzicht.  Begin van de avond begeven we ons naar Amsterdam voor het concert van Love Inks in de kleine zaal van Paradiso. Deze driekoppige band uit Texas bracht in mei dit jaar E.S.P. uit, een album met een duur van nog geen 27 minuten. De vraag is dan ook hoeveel langer het concert zal duren. De vergelijking met The XX is al snel en vaak gemaakt maar toch op de minimalistische aanpak aan blijft het een eigen sound.  

Bij aankomst in Paradiso zien we de balkondeuren openstaan van de grote zaal, we nemen een kijkje en zien daar een bomvolle zaal genieten van Within Temptation. Hoewel ik niks met de band heb kan ik dit optreden zeker waarderen. Een strakke show met sterke visuals houden toch mijn aandacht voor een aantal nummers, maar dan is het 21.30 en tijd waarvoor we gekomen zijn.

De kleine zaal is nog vrij leeg met een man of 15 maar zodra de eerst toon klinkt loopt het redelijk vol. In het begin klinkt het nogal rommelig en lijkt het meer op een soundcheck dan de aanvang van de show.  Na twee nummers lijkt de band, bestaande uit gitarist, bassist en zangeres (die ook de drumcomputer bediend)  er klaar voor.  Vanaf dat moment is er ook een fijne interactie met het publiek.  Elk nummer wordt ingeleid met een mooi verhaal. Zo zitten er nummers bij die opgedragen worden aan haar vader, haar beste vriend die pas overleden is of een vechtpartij die ze de avond daarvoor in Brixton hadden (Blackeye).

Verassend zijn de nieuwe nummers die ze spelen (die gedurende deze tour zijn gemaakt) afgewisseld met de mooie nummers van het album als Skeleton Key en In my dreams.

Het einde nadert al snel van deze mooie maar korte avond als iemand uit het publiek ‘Down and out’ roept.  Sherry Le Blanc (vocals) kijkt verbaasd en beseft zich dat ze dit nummer vergeten zijn. Hierna volgt nog een nummer en dan is het na 45 minuten toch echt afgelopen. De band blijft nog even staan en overleggen, de basist wil nog graag door maar er is gewoonweg geen reportoire meer. Met het bericht dat ze dan nog even komen praten lopen ze het podium af en hebben we er weer een mooie herinnering bij.

Zonde dat de band op dit moment nog zo weining materiaal heeft want het is een genot om hier meer van te mogen horen.