Op de eerste koude herfstavond van dit jaar staat het soloproject van Tjeerd Bomhof, Dazzled Kid, in de Mezz in Breda. Sinds de release van debuutalbum 'Fire Needs Air' gaat het hard met Dazzled Kid. Ze hebben menig poppodium aangedaan en stonden zelfs al in de Converse-stage op Pinkpop. Vanavond, in de uitloop van de tour rondom het debuutalbum, komt Tjeerd met zijn zeskoppige begeleidingsband ook het Bredase publiek veroveren.

Gram opent de avond en bespeelt het publiek met vrolijke popliedjes. Dit doen ze absoluut niet onaardig en ook Marg van Eenbergen blijkt een sympathieke frontvrouw. Jammer dat het publiek er maar weinig aandacht aan besteedt en zich liever rondom de bar begeeft. Aan het enthousiasme van de band zal het niet liggen. Het tweede album van Gram is onlangs uitgekomen en zeker de moeite waard om te beluisteren.

Het perfecte popliedje

Dazzled Kid opent met 'Unbearable Lightness of Love', de finale van het album, en zet door met 'The Day of My Escape'. Een gedurfde start gezien de rustige aard van deze nummers. Waar zijn voormalige band Voicst wel eens betiteld werd als ADHD-rock, streeft Dazzled Kid naar het perfecte popliedje. Songs als hitsingle 'Embrace' en pianoballad 'Stronger' met prachtige opbouw komen daar vrij dicht in de buurt. Het is vooral het gemak waar de band zich door de liedjes heenspeelt. Achter elkaar gooit Dazzled Kid het ene na het andere rake popnummer de zaal in. Er zitten, net zoals op het debuutalbum, nauwelijks zwakke broeders tussen. Aan het stevige nummer '99 Cent Dreams' wordt zelfs een knallend outro toegevoegd met scheurende gitaren.

Er is vanavond ook ruimte voor een akoestische versie van 'Yes No Maybe' en de smaakvolle cover van Loudon Wainwright III's 'Motel Blues'. Tjeerd weet samen met bandoneonspeler Marc Constandse de Mezz (bijna) helemaal stil te krijgen. Ook percussionist Alan Purves zorgt voor de nodige 'special effects' met allerlei instrumenten. Tjeerd oogt ontspannen en maakt grapjes tussen de nummers door. Nergens wordt het optreden plichtmatig en de band speelt de nummers vol bezieling.

Bye Bye Voicst?

Tjeerd Bomhof zit in een productieve periode en geeft ons al een voorproefje van een aantal nieuwe nummers. Opvallend is dat het nieuwe materiaal wel een beetje doet denken aan Voicst. Wanneer Dazzled Kid ook de kant van Voicst op zal gaan, zou dit wel eens het (definitieve?) einde van Voicst kunnen betekenen. Is dat iets om zo om te treuren wanneer Dazzled Kid zo overtuigt in de Mezz? You'll be the judge.