Tijdens het voorprogramma van Funeral Suits stonden de bezoekers nog met een boog van het podium verwijderd, maar voor het drietal uit Wales The Joy Formidable nemen de fans al gauw een plekje in tegen het podium aan. De rest van de zaal vult zich ook wat beter op. Maar met het balkon afgesloten en spelend in de Kleine Zaal is het niet echt druk. En dat voor een band die eerder dit jaar nog op het Amerikaanse SXSW stond. In Nederland eerder al te zien op Eurosonic en Dauwpop.

 

Opener van de set is A Heavy Abacus waarmee we gelijk worden opgezogen in een kolkend geheel van noisepop en een shoegazing geluid. De band zou eigenlijk al in maart optreden in 013 maar moest dit wegens omstandigheden afzeggen. Om het goed te maken zijn ze nu dan eindelijk toch in Tilburg. Een muur van geluid blijft over ons heen walsen. Zangeres en gitariste Ritzy maakt zich het podium zonder moeite eigen. Op het eerste gezicht ziet ze er schattig uit met haar witgeblondeerde haren. Maar met een bezeten blik in haar ogen stampt ze als een vent over het podium. Het publiek geniet matigjes en de band doet verschillende pogingen om ze wat losser te krijgen. Laten we er voor het gemak vanuit gaan dat iedereen rustig voor zichzelf stond te genieten.

 

Naast nummer van het debuutalbum The Big Roar knallen ze ook nog enkele nummers van de eerdere EP A Balloon Called Moaning over ons heen. Ritzy bedankt Tilburg tussen de nummers door en vraagt of ze ‘Tilburg’ goed uitspreekt. Na een korte les van het publiek spreekt ze Tilburg perfect op z’n Hollands uit met een echte ‘g’. Ze verontschuldigd zich voor haar verkeerde uitspraak, “we should’ve done our damn research”. Bassist Rhydian gaat daar later nog een beetje overheen door ons te vertellen dat ze al twee maal eerder in Tilburg hebben opgetreden. Ritzy corrigeert hem dat dit de eerste keer is dat ze in Tilburg zijn.

 

Gelukkig gaan ze gauw verder met de laatste nummers van de set. De grote Oosterse gong die op het podium staat moet namelijk nog wel zijn dienst doen. Als een bezetene slaat Ritzy op de gong. Whirring wordt heerlijk gerekt zoals we The Joy Formidable kennen. Ritzy valt op haar knieën, gooit haar gitaar weg, drummer Matt gooit zijn laatste krachten over zijn drumspel en hiermee eindigt een vrij kort maar krachtig optreden. Geen toegift, this is it!

 

Recensie: Cathelijne de Groen