Er staat wel een heel speciale avond op het affiche van De Bosuil te Weert. Legendarische bluesband The Hoax zal langskomen met hun eigen festivalletje; Hoaxfest. Hier staan de Britten zelf als hoofdact geprogrammeerd. De bandleden zullen echter al eerder te zien zijn, alle zij-projecten van de leden zullen namelijk de rest van de dag volspelen. Mark Barrett, de drummer, zal de rol van presentator op zich nemen.

Om verwarringen te voorkomen, de bezetting van hoofdact The Hoax: Jon Amor (gitaar), Jesse Davey (gitaar), Hugh Coltman (zang), Robin Davey (bas) en Mark Barrett (drums).

Jon Amor Blues Group

De formatie rondom gitarist Jon Amor opent voor het nog binnenstromende publiek met een stevige set bluesrock. Te merken is dat het vandaag eigenlijk maar om één act draait, aangezien de aandacht vooral naar leden van The Hoax zelf uitgaat. De sets duren niet erg lang, aangezien het vandaag een vol schema betreft. Dit is echter niet erg, want na een paar zinnen van Barrett -en zonder nieuwe opbouw- staat de volgende band alweer klaar.

The Jesse Davey Experiment & The Davey Brothers

De experimentele aard van het project van gitarist Jesse Davey is bij opkomst al zichtbaar; de band is verkleed met zonnebrillen en witte labjassen. Zonder aankondiging knalt er meteen aangenaam gepingel op gitaar in en soleert Davey zich -op een stratocaster met daarop gemonteerd minikeyboard- door de wederom korte set heen. Wanneer de brillen afgezet worden, wordt er meteen doorgegaan in dezelfde bezetting. Dit keer onder de naam The Davey Brothers, met broer Robin op bas. Het publiek in de goed gevulde Bosuil wordt merkbaar steeds enthousiaster.

Hugh Coltman Unplugged

Waar de focus bij eerdere acts vooral op blues lag, valt de solo-set van zanger Hugh Coltman hier enigszins buiten. Hij beleid zichzelf op ukelele, maar wisselt dit (gelukkig) al snel af met gitaar en mondharmonica. Toch haalt dit optreden het tempo uit de avond.. snel door naar het volgende project.

Well Hung Heart

Bassist Robin Davey was met zijn broer al eerder te zien, maar mag nu nogmaals aantreden met zijn band Well Hung Heart. De richting van dit project wordt gedurende het optreden niet duidelijk; waar met een Florence & The Machine nummer wordt geopend, gaat het later met een Rage Against The Machine-achtige track helemaal de andere kant op. De blues - waar het vandaag toch echt om draait- laat zich amper tot niet zien. Ook de zangeres is een vreemde eend in de bijt: Ze draagt een raar wit pak, dat zou uit een obscure seksshop lijkt te komen. Even later wordt er zelfs een lamp op de rug gebonden. Toch jammer zo..

The Hoax

Voor The Hoax wordt er toch nog even snel de laatste hand aan het podium gelegd, een laatste wc-bezoekje gepleegd en nieuw bier gehaald. Voor het podium wordt het wat drukker en het is merkbaar dat het hier allemaal om draait. Onder luid gejuich worden de eerste nummers ontvangen, waaronder meteen het bekendere werk als Groove Breaker. Met misschien nog wel meer enthousiasme staat het vijftal op het podium. Strak drumwerk en groovy basloopjes leggen de basis, waar Jesse Davey en Jon Amor om de beurt verhalen op weten te vertellen met hun gitaarsolo's. Dat zanger Coltman -naast zijn gepassioneerde spel op mondharmonica- goed bij stem is, wordt nog eens benadrukt als hij acapella een nummer vanaf de bar zingt. De set wordt tot een hoogtepunt gebracht als muzikanten van eerdere bands zich bij The Hoax voegen voor een bluesvariant van het Queens Of The Stone Age nummer Make It Wit Chu.

Maar we gaan nog niet naar huis..

Alsof we nog niet genoeg verwend zijn vandaag, is er na een korte meet & greet nog een spectaculaire jamsessie in het cafeetje gepland. Slechts een selecte groep mensen had vooraf de kans kaarten hiervoor te kopen. Al snel blijkt ook dit een goede investering te zijn. Echte muzikanten krijgen nooit genoeg van optreden, zo ook The Hoax niet. Tijdens de jamsessie vertonen voornamelijk de gitaristen nog meer technische hoogstandjes, maar mogen ook een gitarist en een zangeres uit de zaal laten horen een aardige dosis blues in zich te hebben. Als na afloop uw recensent -toevallig ook een drummer- met Mark Barrett mee mag voor een foto en een paar drumstokken, is de avond helemaal compleet. Dit optreden zien we over een paar weken terug, als de jaarlijstjes weer ingevuld gaan worden.

Beeldmateriaal van Hoaxfest door Marc Verwoerd: