The Deaf is de uitlaatklep van Spike sinds Di-rect het laatste sprankje rock-'n-roll heeft ingeleverd met zanger Marcel Veenendaal en toetsenist Vince van Reeken. Terwijl Di-rect is 'gedegradeerd' tot pianopop blijft Spike wel een rocker in hart en nieren. Vandaar dit 'hobbyproject' dus. Met het debuutalbum 'Toot Whistle Plunk Boom!' op zak werd een Nederlandse clubtour gedaan. Vanavond is de Mezz in Breda aan de beurt. "Wij nemen onszelf niet zo serieus" zegt Spike tijdens de show. Serieus of niet; een zaal platspelen kan The Deaf wel.
Capeman
Allereerst was het aan de puntige indiepop van Capeman om de avond te openen in een op dat moment matig gevulde Dommelschzaal. Capeman is 3FM Serious Talent en heeft een bescheiden hitje met 'Mass Destructo'. Des te opvallender is daarom ook dat deze al vroeg gespeeld wordt. Verder kabbelt het voort en is het aardig maar nergens bijzonder of origineel.
ADHD-rock
Dat Capeman toch een beetje de ritalin van de avond is blijkt wel als het viertal van The Deaf zijn ADHD-rock ten gehore brengt. Het is snel, rauw en buitengewoon aanstekelijk. Minpunt blijven wel de vocalen van Spike. Deze zijn weinig toonvast en vrijwel altijd onverstaanbaar. Het is dan ook prettig dat bassiste Miss Fuzz (Janneke Nijhuis) soms meezingt. Toetsenist Mau schommelt de gehele avond met orgel heen en weer en drummer Kit Carrera heeft soms zichtbaar moeite met het hoge tempo van de nummers.
Snelle riffs en destructieve solo's
Op de beste momenten klinkt The Deaf als een mix tussen The Hives en The Beatles (beginjaren). Tijdens '1973' wordt er volop gesprongen en gedanst en ook 'Coming Down That Road' kan rekenen op veel respons. Het zijn dan ook vooral deze twee nummers die meegezongen worden. De rest van het materiaal bevat vooral snelle riffs en destructieve solo's. De variatie is daarom soms ook ver te zoeken. Spike blijkt wel een charismatische frontman met grootste gebaren en 60's danspasjes. De band heeft het vanavond duidelijk ook erg naar zijn zin.
Na een klein uur is de koek op en het publiek tevreden huiswaarts. Het duurde even maar uiteindelijk ging de Mezz toch volledig om voor de Haagse rock-'n-roll. Grootste boosdoener bleek maar weer eens de bar waar het de eerste helft drukker was dan op de dansvloer zelf. "Kom nou eens van die bar vandaan!" aldus Miss Fuzz. Ik had het niet beter kunnen zeggen. The Deaf staat garant voor een avondje plezier en oprechte rock-'n-roll. En dat soort bandjes zijn er gewoon te weinig.
