Bij de naam George Clinton denkt men vaak aan de oud vicepresident van Amerika. Er loopt in de muziekwereld een opvallend figuur rond met dezelfde naam, die misschien wel evenveel voor de muziek heeft betekent als eerstgenoemde in de politiek. De muzikant Clinton is het brein achter zowel Parliament als Funkadelic, waarmee hij in de jaren 70' en 80' furore maakte. Ook wordt deze legende -samen met James Brown en Sly Stone- gezien als oprichter van hen genre funk. In zijn eentje is hij sowieso verantwoordelijk voor de start van subgenre p-funk, waar de basis lag voor artiesten als Prince en de Red Hot Chili Peppers. Deze 70-jarige man staat vanavond in 013 te Tilburg, waarbij zijn hele geschiedenis aan p-funk all stars met hem meekomen.

Met een cv en repertoire zo uitgebreid als Clinton, kan een week lang zonder onderbreking gespeeld worden. In 2008 wist hij het op dit zelfde podium maarliefst 3,5 uur uit te houden. Het is dan ook niet gek dat hij ook ditmaal hier volop de tijd voor krijgt, zonder een voorprogramma. Wanneer het -in totaal 25 koppige- gezelschap het podium van 013 betreed, is gelijk duidelijk dat er een speciale band tussen de muzikanten heerst. Vrij onaangekondigd wordt er begonnen en stuk voor stuk voegen zich meer leden bij de band.

Aangezien zowel bands Parliament als Funkadelic mee zijn gekomen, wordt er regelmatig gewisseld van bezetting. Een luxeprobleem is dit echter niet, de mannen zijn al aardig op leeftijd en kunnen zo tussendoor even op adem komen. Voor de sfeer is dit alleen maar goed. Nummers worden moeiteloos achter elkaar geplakt en er wordt dan ook veel meegezongen, geklapt en vooral stevig op los gedanst.

Tijd lijkt vanavond geen probleem en Clinton geeft -als een ware frontman- iedereen de kans zich te laten zien. Zijn bands spelen apart wat nummers, maar zijn grotendeels tegelijk op het podium te vinden. Ook aan solo's en improvisatiestukken geen gebrek vandaag. Zo goed als alle muzikanten krijgen ruim de tijd om uit te blinken. Vooral de groovy bas en swingende saxofoon solo's springen er erg fijn uit. Een echt p-funk concert zou geen all-star optreden zijn zonder wat speciale gasten op het podium: Zo komt de fabuleuze zangeres Mary Griffin een duet met Clinton doen en mag een -voor uw recensent onbekende- rapper wat refreintjes meerijmen.

Een van de vele kenmerken van deze formaties is dat er live vaak Village People-achtige pakken uit de kast worden getoverd. Bij opkomst is dit -op een jurk van Clinton zelf na- nog niet het geval, maar gedurende de set komen er toch wat opvallend ogende personen het podium op. In een witte bontjas en bontbroek gehulde danser laat over het hele podium zien hoe lenig hij is en benadrukt de sfeer. Ain't no party like a p-funk party, cause' a p-funk party never stops klinkt tijdens het toegift(overigens zonder Clinton) door de zaal, maar na 3 hele uren funk is het toch echt afgelopen. Vanavond is weer gebleken dat ervaring boven leeftijd gaat en dat George Clinton en Parliament Funkadelic nog altijd garant staan voor een funky feestje. We need the funk.