Vorig jaar zorgden de britten van Asking Alexandria op Groezrock voor doldwaze taferelen in een overvolle festivaltent om daarna het volgende, geslaagde, studiowerk op te gaan nemen. Enkel positieve elementen die vanavond in de Melkweg zorgen voor hooggespannen verwachtingen.

Bij binnenkomst valt overigens de gemiddelde leeftijd van de bezoekers nogal op. Het blijkt dat de metalcore band vooral een erg jong publiek aantrekt. De entree van de band, waarbij de leden 1 voor 1 een plek op het podium zoeken, doet de uitverkochte Amsterdamse zaal alleen maar meer zweten. Daarna gaat het echter hopeloos mis.

Waar je zou verwachten dat de band bij een vol huis alles zou geven, lijkt het er zowaar op dat deze mannen er totaal geen zin in hebben vandaag. Niet alleen ontbreekt de interactie met het publiek, ook onderling lijkt men het niet echt met elkaar te kunnen vinden vanavond.

Als dan ook nog eens blijkt dat de zang van Danny vanavond te wensen over laat, dan wordt het een lange rit. Het gebrek aan beleving en bezieling zorgt er na slechts een half uur al voor dat je als toeschouwer moeite krijgt om de aandacht erbij te houden. Een deel van het jonge publiek kan het schijnbaar weinig schelen dat hier een band zonder bezieling aan het werk is en gaat vrolijk verder met het gespring en gepogo.

Samengevat stelt Asking Alexandria simpelweg zwaar teleur. De band heeft het in zich om een pot strakke metalcore neer te zetten, maar dat alleen is niet genoeg. De reden voor dit beschamende schouwspel blijft onduidelijk (hebben de heren ruzie onder elkaar?), maar het is spijtig om te zien dat een band met wel de potentie zich zo durft te vertonen.