Nits is één van de vaandeldragers in Nederland op het gebied van art-pop en is inmiddels toe aan het 25ste album: genaamd Malpensa. Op de nieuwe plaat kiest Nits voor een grotere rol voor de electronica, zonder het karakterestieke Nits-geluid uit het oog te verliezen. Artistiek is Nits altijd een stuk interessanter geweest dan een Golden Earring of De Dijk. Dat die veronderstelling nog steeds geldt na 25 albums is bijzonder knap. Vanavond is de Mezz niet uitverkocht, maar goedgevuld. Een kaartje was met een 65+ pas met korting te koop, lijkt het bij binnenkomst. Niet zo verwonderlijk gezien de leeftijd van Nits zelf.

Signe Tollefsen

Zelden ziet het Bredase publiek zo'n sterk voorprogramma als vanavond. Signe Tollefsen krijgt de Mezz muisstil met haar krachtige stem begeleid door één, soms twee gitaren. Met haar fijne folkrock heeft ze inmiddels drie albums uitgebracht waarvan 'Hayes' de recenste is. Eindigen doet ze met een prachtige cover van Michael Jackson's 'Diry Diana'.

Daarna is het de tijd voor Nits. De grootste tegenvaller wordt al opgemerkt bij binnenkomst bij de Mezz. Op een papier valt te lezen dat toetsenist Robert Jan Stips door ziekte niet aanwezig is en wordt vervangen door Titia van Krieken. Twijfelachtig wordt 'Five Fingers' ingezet. De tour begint vanavond in de Bredase Mezz en dat is te merken. In het eerste halfuur zijn veel foutjes te ontdekken waarbij zanger Henk Hofstede en drummer Rob Kloet vaak glimlachend elkaar aankijken.

Gebrek aan dynamiek

Muzikaal zit het nog steeds goed in elkaar maar toch levert Nits met de afwezigheid van Stips veel in op dynamiek en kwaliteit. Te veel. Al snel rijst de vraag op of dit concert niet beter afgelast en verplaatst had kunnen worden. De stempel die Stips normaal drukt op het werk van Nits wordt onvoldoende opgevangen door Titia van Krieken. Dit neemt overigens niet weg dat het bijzonder knap is om op korte termijn Stips te vervangen met zijn complexe partijen. Het repetoire lijkt echt wel aangepast en door het gebrek aan dynamiek beginnen de nummers soms te vervelen en wordt het repetitief.

Toch was het niet enkel negativiteit. Zo heeft Henk Hofstede weinig ingeleverd in vocale kwaliteiten en is drummer Kloet nog steeds erg vindingrijk in zijn percussiepartijen. Er wordt veel nieuw materiaal gespeeld van 'Malpensa' en ook oude klassiekers waaronder 'In The Dutch Mountains' en 'Adieu Sweet Bahnhof' ontbreken niet. Daarnaast is het bijzonder om te zien dat de heren nog steeds na al die jaren plezier uitstralen op het podium. Dat heeft ook zijn werking op het publiek dat de echte klassiekers voluit meezingt.

Dubbel gevoel

Zo is het een aparte avond met een dubbel gevoel na afloop. Aan de ene kant drukte de afwezigheid van Stips een te grote stempel om het optreden vanavond. De band leverde erg veel in op dynamiek en complexiteit. Aan de andere kant maakte vooral Hofstede en Kloet met het gemeende enthousiasme veel goed. Toch moet geconcludeerd worden dat het met Stips vanavond nog zoveel beter was geweest en dat verwacht je eigenlijk wel van Nits.