Er moest vier jaar op gewacht worden maar eindelijk is de opvolger van het sterke album The Black Parade er. De titel is een hele mond vol, namelijk Danger Days: The True Lives Of The Fabulous Killjoys. Het is het vierde studioalbum van de bombastische rockers van My Chemical Romance en net als The Black Parade geproduceerd door Rob Cavallo, een combinatie die met hits als Welcome To The Black Parade en Teenagers bij het vorige album een succesvolle samenwerking bleek.

Op Danger Days wordt afgetrapt met een veelbelovend intro: Look Alive, Sunshine. Na een halve minuut knalt Na Na Na... (en nog veel meer Na Na Na) er meteen in, wat tevens de eerste single is. Een erg catchy nummer waar gegarandeerd zalen op hun hand gekregen gaan worden; Na een blik op de titel ken je namelijk al bijna het hele nummer. Met Bulletproof Heart vloeit het in een goede sfeer door en is het lekker luisteren naar de opvallende frontman Gerard Way en een kort maar krachtig gitaarsolootje.

Na een begin dat kenmerkend is voor My Chemical Romance, gaat de band met tweede single, SING, een meer volwassen kant op. Ook dit ligt erg goed in het gehoor en deze sound misstaat de band zeker niet. De trailer van deze hit is hier meteen te bekijken! Na het vrolijke Planetary(go!) wordt er voortgeborduurd op het volwassen geluid met The Only Hope For Me Is You.

De tweede helft van het album wordt ingeluid met wederom een kort intro, welke tot Jet-Star And The Kobra Kid/Traffic Report is gedoopt. Hierop volgt aansluitend Party Poison, waarin het vertrouwde geluid weer terugkomt. Het vervolg, Save Yourself, I'll Hold Them Back, klinkt uiterst energiek en is wederom een nummer dat hoogstwaarschijnlijk erg aanstekelijk werkt live. Tegen het einde beschikt dit nummer over  strak gitaarwerk en een leuke solo.

Ook Danger Days heeft weer een aparte titel erop staan; S/C/A/R/E/C/R/O/W, een wat gevoeliger nummer met een verslavend riffje van gitarist Ray Toro. Het gevoelige sentiment zet zich enigszins door in Summertime, wat mij persoonlijk neiging gaf tot meetikken op tafel. Als we het over contrasten hebben dan valt niet alleen qua titel, maar ook qua stijl het volgende nummer hieronder; DESTROYA begint met een fade-in van een riff waar zich strakke drums en felle zang omheen opbouwen.

Waar DESTROYA een goede afbouw had, heeft de opvolgende track The Kids From Yesterday een goede opbouw. Het is met 5;25 het langste nummer van het album en dit mag het best hebben. Het sleept je mee in het nummer en laat je pas weer los als de volumeknop met een fade-out langzaam wordt uitgedraaid.

Voor een derde keer wordt een dialoog ingezet en er wordt de impressie gewekt dat we klaar zijn met het album. Goodnight, Dr. Death heeft na een kort praatje een stilte en laat dan het volkslied van het thuisland van My Chemical Romance, Amerika, horen. Er schuilt echter nog een laatste track op het album, nog een keer wordt alle energie eruit geknald en alle kunsten worden uit de hoge hoed getoverd met Vampire Money.

Dit is dan wel het einde van Danger Days, hoewel de repeat knop zo gevonden is. Er zit een duidelijke structuur in het album die leuk naar voren komt door middel van de korte dialogen tussendoor. De band heeft een eigen sound gevonden die volwassener klinkt dan op eerder werk, dit past ze erg goed en zal het met een goede mix van rustig en energiek het publiek vanaf het podium zeker weten te vermaken!

1. Look Alive, Sunshine
2. Na Na Na (Na Na Na Na Na Na Na Na Na)
3. Bulletproof Heart
4. SING
5. Planetary (GO!)
6. The Only Hope For Me is You
7. Jet-Star and the Kobra Kid/Traffic Report
8. Party Poison
9. Save Yourself, I'll Hold Them Back
10. S/C/A/R/E/C/R/O/W
11. Summertime
12. DESTROYA
13. The Kids From Yesterday
14. Goodnite, Dr. Death
15. Vampire Money