Triggerfinger, het trio uit Antwerpen bracht onlangs hun nieuwe plaat All This Dancin’ Around uit. Rockblog schreef een tijdje terug een review van deze plaat. Naar aanleiding van de nieuwe plaat stelt de band die voor in de Ancienne Belgique. Voor het concert mogen we met Ruben Block –de frontman- interviewen. Tijdens het interview steekt Ruben nieuwe snaren op zijn Gretsch-gitaar die hij later tijdens het concert dan ook gebruikt.

En omdat we zo vrijgevig zijn doen we er nog een schepje bovenop en geven we jullie de kans om het laatste album van de band te winnen. Een exemplaar van All This Dancin' Around ligt hier op jou te wachten.

Interview Ruben Block, Triggerfinger
Ancienne Belgique – Brussel – 03/12/10

Proficiat met jullie nieuwe album ‘All this dancin’ around’!   

Merci.

Eerst en vooral een vraag vanuit mijn persoonlijke mening. De nummers van het vorige album vond ik uitstekend, en zelf ben ik ook een heel grote fan van Triggerfinger. Ik merk dat bij dit album de lat hoger is gelegd en de nummers nóg beter zijn. Merken jullie dat ook?

Goh, het is op dit moment misschien een andere benadering van liedjes maken. Je begeeft je in een bepaalde esthetiek en de nummers zijn misschien iets simpeler in vergelijking met het vorige album. Het zijn niet altijd nummers met vijftien akkoorden ofzo. Dat hoeft ook niet, dag mag. Nu was dat toevallig niet zo. Dat maakt dat je een andere vibe krijgt of andere benadering van onze esthetiek en dat is iets dat altijd fijn is. Elke plaat een beetje anders maken, het geeft geen zin om drie dezelfde platen te maken.  En zo zit er hier en daar een blues vibe in. Er zijn nummers met één akkoord zoals ‘My baby’s got a gun’, dat is eigenlijk één akkoord met een riff in, en een tension die daarbij komt. Weet je, als dat goed is voor Son House (Amerikaanse bluesmuzikant), waarom zou het dan niet zijn voor ons… Het is niet altijd gemakkelijker om een nummer met minder akkoorden te maken, dan nummers met meer akkoorden en meer informatie. Het komt dan vooral van de performance en de verdeling van de verschillende partijen, en dat is iets dat we goed uitgezocht hebben. Wat Mario (Goossens, drummer) en Polle (Paul Van Bryustegem, bassist) speelden ten opzichte van mij, dat we niet allemaal op dezelfde maatverdeling zitten te hakkelen, maar het wat uit elkaar trekken en een soort motor krijgen die dat rond draait. Dat (benadrukt), in combinatie met Greg Gordon, die gast heeft dat laten klinken als waanzinnige dingen.

Inderdaad, Greg Gordon, producer van geweldige bands als Metallica, Queens of the Stone Age, noem maar op. Zijn er dingen die bij blijven, qua informatie en tips, als je dan terug in België toekomt na opgenomen te hebben in Sound City Studios?

Tuurlijk! Wij hebben de hele tijd met zo’n ogen rondgelopen (doet gebaar). Zo van, hmm hoe ziet die dat, aah micro staat zó ver… Niet omdat hij micro’s op een bepaalde manier zet, dat je ineens even goed kunt opnemen als Greg Gordon, dat heeft niet alleen met dat te maken. Je leert gewoon elke keer heel veel bij tijdens een opnameproces, en deze keer was dat zeer interessant om te zien hoe dat werkt. Fijn om te zien dat hij eigenlijk precies een muzikant is, en ook een heel groot métier heeft, vakmanschap. Hij weet perfect wat hij doet, waarom hij iets doet.

Het zit hem ook vaak in de details dan?

Ja, die luistert gewoon naar wat hij nodig heeft zodat hij alles heeft dat hij moet gebruiken. Niet dat andere techniekers zo niet werken, wij hebben van Belgische techniekers ook veel geleerd, absoluut! Maar hier was dat heel frappant, we hadden één nummer opgenomen als een soort soundcheck, zo van kom we nemen iets op, en Greg kwam de ruimte binnen en zei dat het fantastisch klonk en dat we perfect in balans speelden. Niemand te luid ofzo, dus zei die dat we het gewoon zo moesten opnemen. Daarna stapten we de regie binnen, en dat was gelijk ‘voilà’. Die klank zat direct goed! Weet je, als je dat hebt valt er een soort stress van je schouders en kun je hem het vertrouwen en de verantwoordelijkheid geven om dat op te nemen. Wij wéten dan van kijk, wij weten wat die gast bedoelt, en wij moeten alleen maar spelen nu. Dat heeft daarom niet alleen met Greg te maken dat er in België geen goeie techniekers zijn, tuurlijk niet. Maar voor ons wat dat nu wel de beste manier. We waren er ook nu pas klaar voor om niet alleen met Greg op te nemen, maar op zo’n manier op te nemen en de dingen los te laten. ‘Weet je wat, wij zijn de muzikanten en we gaan nu eens opnieuw opnemen’. Bij de vorige platen waren wij ook iets te nauw verbonden met het opnameproces, en da’s niet altijd goed! Wat niet wil zeggen, dat we soms demo’s opnamen die al fantastisch klonken.

Is All This Dancin Around de doorbraakplaat voor jullie?

In andere landen zijn we al even bezig. Het hangt niet af van deze plaat omdat we al een paar jaar bezig zijn met de promo van onze vorige twee platen. Onze nieuwe plaat is er nog niet uit, het is nog al te zien hoe het zal lopen natuurlijk. Er zijn zoveel goede groepen die waanzinnige platen gemaakt hebben maar er komen maar een minimum van die platen tot bij ons. Dit alles door een samenloop van omstandigheden.

Jullie hebben ondertussen al een paar try-outs gedaan. Hoe waren de reacties van het publiek?

Dat was eigenlijk héél fijn. Het was goed dat we die try-outs gedaan hebben omdat we zo de setlist konden bepalen. Het was zeker nuttig en leerrijk. Héél plezant ook.

Sta je eigenlijk stil bij het feit dat je 3x de AB uitverkocht heb?

Dit is eigenlijk redelijk waanzinnig! Je beseft niet altijd dat dit gebeurt. Je maakt promo, je gaat spelen, je doet je ding,… je loopt er niet de hele dag mee in je hoofd. Maar langzaam aan begint dit toch wel door te dringen! Er staat wel drie dagen na elkaar tweeduizend man naar ons te zien. Die concerten moeten dus wel een béétje goed zijn, begrijp me niet verkeerd, het moet altijd goed zijn natuurlijk! Ook al speel je voor een club van tweehonderd man. Nu komen de mensen effectief naar ons kijken, dus moet het strak zijn. Terwijl op festivals het een massapubliek is die niet alleen voor één groep komt.

Wat is voor u het beste nummer op deze nieuwe plaat?

Dat is erg moeilijk om te zeggen. Er zijn een aantal favorieten en elk nummer hoort op deze plaat thuis maar over het algemeen ben ik heel blij met de plaat als geheel. Er is een mooie balans tussen heel heftige luide dingen en heel heftige rustige dingen. Dingen die rustiger zijn maar daarom zijn ze ook niet minder heftig. Daarom is het ook fijn dat het een redelijk intense plaat is. Langs de andere kant is de plaat ook niet te donker.

Er zit ook heel wat soul en blues vermengd in All This Dancin’ Around.

Ja voilà, kijk eens aan. Je probeert uit de roots te plukken. Bijvoorbeeld onze single All This Dancin’ Around is ook echt ‘ne soulbeat’ zoals Pretty Woman (Ruben neuriet de riff). Je zwiert er een bluesriff over en zo krijgt de song vorm. Ik had eerst die riff gevonden en vond dat wel interessant. Daarna heb ik hier en daar een paar akkoorden er tussen gegooid en met Mario zijn beat er op was het er bam op. En eigenlijk werkte dit wel en dit was genoeg voor deze song! Soms moet je het ook niet te ver gaan zoeken. Dat is ook soms de moeilijkheid om te weten wanneer je moet stoppen met zoeken. Ik heb persoonlijk wel de neiging om verder te blijven zoeken naar een betere riff of zanglijn. Maar dan zorgt Mario voor een goed evenwicht in de groep om te zeggen dat hij de eerdere zanglijn beter vond.

Zijn er rituelen die Triggerfinger uitvoert voor een optreden?

Niet speciaal eigenlijk. Wij doen ons kostuum aan en dit is het moment waarop wij ons volop concentreren. Soms spelen we een beetje op  onze instrumenten of is Paul (bassist) onze DJ om wat sfeer te creëren. Een beetje fijne muziek beluisteren zoals muziek met wat pit in. Alle muziek van Slayer tot Iggy Pop. Heel ruim zeg maar.

Van welke levende of overleden groep zou je het voorprogramma eens willen verzorgen?
 
(Aarzelend) Euh… The Who in hun hoogdagen. Dat lijkt mij wel fijn om daar eens rondgewandeld te hebben en te zien hoe het er aan toe ging. Dat is gewoon je reinste waanzin die gasten.

Wat mogen we straks verwachten van het optreden?

Dat wij ons best gaan doen natuurlijk. We gaan er niet te hard op stressen want dat is meestal niet gezond want het is de AB want het moet ‘speciaal zijn’. Meestal ga je dan een brug te ver want het moet speciaal zijn. We hebben wel een fijne setlijst en we spelen iets langer dan normaal. Dus het is wel fijn dat we onze tijd kunnen nemen om nummers te spelen die we lange tijd niet gespeeld hebben. Daarnaast ook wat nieuwe nummers en zo proberen we een gevarieerd geheel te maken.”

Je hebt onlangs op een Aldi-gitaar gejamd, kun je eens de ervaring delen?

(Rechtuit) Da’s een kei goede gitaar!

Zou je ze gebruiken bij live-optredens?

Dat weet ik niet, maar als je ziet dat je voor die gitaar en versterker samen honderd euro betaalt, en neem nu dat die versterker veertig euro kost en die gitaar ongeveer zestig euro, daar kun je toch niet voor geschoren zijn? Ik heb zelf ook gitaren van vijftig euro, maar als je nu een beginnend muzikant bent en je wilt een elektrische gitaar kopen, koop je toch gewoon zo een ding? Ik heb daar een nummer mee gespeeld, die snaren wat opgetrokken. De snaren van uit de doos zaten daar nog gewoon op, als je dan in mijn geval iets dikkere snaren nodig hebt, en je rekt die snaren goed op blijft dat ding stabiel. Ik heb heel dat nummer daarmee uitgespeeld, dat ding bleef gestemd en dat was keigoed. Er waren mensen die dat dan geen goede gitaar vonden, maar met wat vergelijk je dat dan… Zo’n gitaar mag je niet vergelijken met een gitaar van duizend euro natuurlijk. Natuurlijk is dat geen hoogwaardig hout, maar dat doet ook niet ter zake. In de jaren ’50 en ’60 hebben ze heel veel studentengitaren gemaakt, bijna op geperst karton, zoals die Danelectro’s van vroeger.

Ook Seasick Steve gebruikt aftandse gitaren.

(Enthousiast) Ja! Dat zijn ook geen hoogwaardige gitaren, maar nu geven ze er heel veel geld voor, omdat dat ook héél eigen klinkt, en niet als een Strat van vijfduizend euro. Zeker als je begint te spelen, is de hoofdzaak om voor niet te veel geld gitaar te spelen. Da’s een ideale deal, absoluut.

Jullie zijn ook genomineerd voor de MIA-awards, uzelf en Mario als muzikant, Triggerfinger als band.

Dat is fijn hé. Zo krijgt de groep nog wat extra aandacht, en alsof het nog niet genoeg was krijgen we daar ook nog een beetje aandacht voor (lacht). Hoe meer die plaat in de picture staat, hoe meer mensen ons zullen leren kennen, en misschien die plaat kopen. Zo verkopen we nog meer plaatjes en kunnen we terug naar Amerika gaan opnemen. Zo zit het tegenwoordig. We gaan er niet rijk van worden, maar als we er genoeg van verkopen om terug naar daar te gaan, is dat keigoed en zijn we goed bezig.

(Met dank aan Bjorn)

Wil je dus kans maken voor een exemplaar van het laatste album All This Dancin' Around? Lees dan even het interview en mail dan het antwoord op de volgende vraag naar prijsvraag(at)rockblog.be

Met welke song vergelijkt Ruben Block de single "All This Dancin' Around"? Deze actie is voorbij sinds 21 Januari.