Afgelopen weekend - van 7 tot 11 juli - stond in het teken van het Balaton Sound festival; een zonnig partyoord nabij Sziófok in het dorpje Zamárdi te Hongarije.  Het gehele weekend daalde het kwik niet onder de 38 graden.

De hitte resulteert in een camping met: tenten zonder buitentent, luchtbedden in de openlucht en afgezette stukken grasmatras. Na een plekje hier tussen gevonden te hebben, kan het goede leven beginnen. Queasha uitklappen, halve liter Heineken bestellen, het verkoelende Balantonmeer in springen en de rest van de dag niet meer van die opblaaskrokodil afkomen dus. 

Het festival is een paradijselijke bestemming waarbij aan alles gedacht is. Zo zijn er hangmatten en zitkussens, maar er is ook een watervolleybalveld en tafeltennistafel. Er is een bar die de lucht in gaat, een tentje met waterpijpen en je kunt naar een heuse wijnmarkt (inclusief kaaskraam met Old Amsterdam!); kortom: je kunt het zo gek niet bedenken of het is er. 

Ook is de organisatie het boeken van veelbelovende artiesten niet vergeten. Kleine indicatie van het programma: Armin van Buuren, Tiësto, David Guetta, maar ook Mika, Portishead en Snoop Dogg; wederom voldoende variatie dus. 

Smoke weed everyday

Snoop Dogg verzorgt op de eerste dag een spetterend optreden, waarbij ‘smoke weed everyday’ centraal staat. Niet zozeer het nummer, maar het is de joint die niet mag ontbreken. Sterker nog: Snoop Dogg roept het publiek massaal op het illegale genotsmiddel aan te steken. Het wordt een anderhalf uur durende hitparade, met actuele hits als Sweat en klassiekers als Drop It Like It’s Hot en Sensual Seduction. 

Voor Underworld geen hitshow, de Britse band teert immers op slechts één mega hit: Born Slippy. Het knappe is dat de rest van de nummers niet onderdoen aan deze hit. Het is een energieke show met veel interactie met het publiek.  En dat is op z’n minst opvallend te noemen! De Hongaren (het overgrote deel van de festivalbezoekers) spreken namelijk niet of nauwelijk Engels.  

Overigens wordt ook door het festivalpersoneel zeer gebrekkig Engels gesproken. Bestel dan maar eens een Calippo als het woord niet begrepen wordt. Bij het uitbeelden ontstaat er wellicht ook enige miscommunicatie…

Guilty pleasure 

Natuurlijk is Mika guilty pleasure van de bovenste plank, maar met zijn vrolijke en springerige karakter entertaint hij wel een duizendtallen publiek. Het is een vrolijke achtbaan door zijn theatrale show met bloemendecor en musicaloutfits. Maar naast alle rozengeur en maneschijn, vraagt hij toch even een momentje voor zijn zus die een ernstig auto-ongeluk gehad heeft en op dat moment in het ziekenhuis ligt. Ze is jarig en Mika laat de festivalbezoekers een verjaardagsnummer zingen. Hij is duidelijk ontroerd, evenals het publiek. 

Een vreemde eend in de bijt was Portishead. Portishead is groots door klein te blijven. Erg knap dat ze op dit festival weten te overtuigen, aangezien het toch een ander soort publiek is, niet per se een publiek dat voor triphop op het festival is. Vreemd is echter dat er na ieder nummer een schuifje wordt opengedraaid met het geluid van applaus. Dit zou je kunnen doen, maar zodra het bandje iedere keer hapert, val je door de mand. Wat dus het geval is. 

Plaatselijke discjockey 

Tiësto doet een kunstje wat een plaatselijke discjockey in een kroeg ook kan: hij draait een house-remix van een track van Adèle. Tiësto, de man die groot is geworden door trance te draaien, verliest zichzelf in de hype die dirty house heet. En nog iemand lijkt het commerciële, veilige en populaire pad te kiezen. Huisdj David Guetta - die al een paar jaar op rij op het festival staat - draait geen nummer zonder onderbreking. De ene keer onderbreekt hij een van zijn bekende nummers om het vervolgens op te vullen met steeds dezelfde dirty house beat en de andere keer legt hij nummers helemaal stil om nota bene reclame te maken voor zijn nieuwe album dat eind deze zomer uitkomt. Not done, zeker niet als je zo groot bent als hij. 

Naast de optredens op de Heineken Mainstage, zijn er ook optredens in andere tenten. Zoals in de Burn-arena waar o.a. technohelden Len Faki, Jeff Mills & Paul Ritch er een feest van maken. Vooral daar, maar ook elders op het festival gaat het tot de vroege uurtjes door. Als de ochtend aanbreekt, begint het allemaal weer opnieuw: halve liter Heineken, het verkoelende Balatonmeer, opblaaskrokodil... etc. 

Met de hoge temperaturen, de goede artiesten en de vele voorzieningen op het Balaton Sound festival 2011 heeft ' het festivalgevoel' een totaal nieuwe definitie gekregen.