Het moet een vreemde gewaarwording zijn voor de mannen van A Pale Horse Named Death & Seventh Void. Diverse leden komen uit bands als Life of Agony, Biohazard en Type O Negative en hebben in het verleden voor duizenden al dan niet tienduizenden fans gestaan. Nu is de kelder van Dynamo in Eindhoven het toneel...

Het moet een vreemde gewaarwording zijn voor de mannen van A Pale Horse Named Death & Seventh Void. Diverse leden komen uit roemrijke bands als Life of Agony, Biohazard en Type O Negative en hebben in het verleden voor duizenden al dan niet tienduizenden fans gestaan.

Nu is de kelder van Dynamo in Eindhoven het toneel. Uitverkocht met 120 bezoekers, een podium dat niet hoger is dan een kratje bier, toilet delen met de bezoekers, de gang naar het podium dwars door het publiek en het is bovendien warm en benauwd. Het contrast moet gigantisch zijn.

A Pale Horse Named Death mag aftrappen vanavond. Daarbij lijkt het podiumlicht ook nog eens deels niet te werken, waardoor de band de eerste nummers van de set in het donker afwerkt. De band rondom Life Of Agony drummer Sal Abruscato (die in APHND gitaar en zang voor zijn rekening neemt), wordt geflankeerd door oa. Bobby Hambel (Biohazard). De muziek van APHND heeft echter niets van doen met eerder genoemde NY Hardcore bands. APHND is langzaam, heavy en atmosferisch, waarbij regelmatig namen als Alice in Chains en Type O Negative boven komen drijven.

In het uurtje wat de band krijgt, wordt nagenoeg heel het debuut (And Hell Will Follow Me) gespeeld, waarbij Abruscato het duidelijk moeilijk heeft met zijn stem. Hij excuseert zich daar ook regelmatig voor. De inzet en de enthousiaste publieksreactie maken veel goed, maar heel bijzonder wordt de show nergens.

En hetzelfde kan eigenlijk gezegd worden van Seventh Void. De band rondom ex-Type O Negative zanger/gitarist Kenny Hickey en drummer Johnny Kelly heeft ook pas een enkel abum uit (Heaven is Gone uit 2009) en speelt zo’n beetje heel deze plaat. Kenny is niet de meest begaafde zanger en als zijn krassende vocalen ook nogal hard in mix staan wordt het optreden zelfs een beetje vervelend.

Zo zijn er heel wel legendes uit de New York Brooklyn rock scene op het podium aanwezig geweest, maar legendarisch is de avond nooit geworden.

Foto's door Elke Teurlinckx: