De Vlaamse Ska feest band Pickle Juice houdt er na 9 olijke, vrolijke jaren mee op. Reden genoeg voor ons om de jongens eens aan de tand te gaan voelen omtrent hun toekomstplannen, de adem van Joachim en hun uitverkochte slot show. Wij spraken af met Tim, Seppe en Joachim, slechts drie leden van de twaalfkoppige formatie, voor een ontspannen babbel bij “een kwakske” in hun stamcafé te Zele.
Een vraag die ons en ongetwijfeld veel mensen al lang in de greep hield. Hoe komt men aan een bandnaam als Pickle Juice? Zijn er vreemde augurken fetisjen binnen de groep?
Eerst heten wij eigenlijk “The Hoax”. Maar na zo’n half jaar begonnen wij dreigmails te krijgen vanuit Engeland omdat er blijkbaar al een band was die die naam had. Dus hebben wij heel lang moeten nadenken, veel opties afgewogen, en uiteindelijk is daar dan ineens Pickle Juice uitgekomen. Het klonk jolig en feestelijk, perfect eigenlijk voor het genre dat wij wouden spelen. Het heeft eigenlijk vreemd genoeg verder helemaal niks met augurken te maken.
Na 9 jaar is het gedaan met Pickle Juice. Waarom hebben jullie ineens besloten om te stoppen? Ik las online iets over Joachim zijn slechte adem. Dit kan toch niet de enige reden zijn?
Nee Joachim zijn adem daar is ondertussen al iets aangedaan. Dat probleem is reeds opgelost. Hoe komt zoiets ineens? Er zijn een aantal mensen in de band die andere doelen hebben, andere plannen hebben met hun leven dus. En sommige mensen zijn nu eenmaal niet te vervangen. In België is het sowieso al moeilijker om met dit genre door te breken ook. We hadden nog wel even kunnen verder gaan op dit elan, maar nogmaals sommige mensen zijn gewoon niet te vervangen. Liever dit dan en iets nieuws beginnen onder een andere naam dan eigenlijk hopeloos op zoek gaan naar iets dat misschien helemaal niet werkt.
Dat was mijn volgende vraag. Hoe zien jullie toekomst plannen er dan uit nu?
Er zijn al nieuwe ideeën en formaties aan het groeien. We zijn en blijven allemaal wel muzikanten. Voor de ene gaat het nu misschien eventjes gedaan zijn en zich beperken tot het zingen onder de douche zijn terwijl andere er direct in gaan vliegen en nieuwe nummers gaan schrijven. Of dit nu alleen is of met een nieuwe band. We zullen allemaal onze muzikale weg wel vinden.
Gaan jullie verder in het genre dan? Gaat er volgend jaar opeens een nieuwe Belgische Ska band staan?
Seppe en zijn broer gaan voor CanIRepeed spelen terwijl trompet speler Bram naar AlaSka trekt, ook twee Vlaamse Ska bands. Voor de rest lijkt er qua nieuwe formaties nog niet echt iets concreet in de maak. Seppe: “Ik zou wel in hetzelfde genre verder willen doen moest zoiets het geval zijn. Ik vind die blazers op een podium geweldig. Het geeft je als band altijd wel iets speciaal “
Jullie hebben ook nog een nieuwe EP uitgebracht, 6 nieuwe nummers. Waarom hebben jullie dan zo dicht tegen het einde toch nog besloten die op de wereld los te laten?
Die was vooral voor onszelf eigenlijk. Wij hebben altijd zelf ons management gedaan en na alle shows en onkosten hadden we nog een mooi potje over. We hadden dan al 6 nummers liggen en dan was het eigenlijk nu of nooit. We kregen ook vaak de vraag van wanneer komt er een nieuw album. Het was al van Brilliant Bad Ideas in 2008 geleden dat er nieuw Pickle Juice materiaal was uitgekomen. Als je het zo bekijkt was het eigenlijk de perfecte gelegenheid om de fans nog een laatste keer iets terug te geven terwijl we onszelf daar natuurlijk ook een mooie herinnering mee bezorgen. Het was voor ons ook niet altijd even gemakkelijk om ons vrij te maken voor opnames. Door dat we eigenlijk naast de band ook nog full time werkten was het steeds enorm plannen om momenten te vinden dat iedereen aanwezig kon zijn. We zijn uiteindelijk enorm tevreden met het resultaat en het proces. Deze laatste EP was voor ons toch wel zeer belangrijk in het proces van het afscheid nemen.
Wat waren voor jullie de hoogtepunten van 9 jaar Pickle Juice?
Ik denk dat we de mooiste momenten beleefd hebben op de Fonnefeesten, een deel van de Lokerse Feesten, en de Gentse feesten. Omdat we daar altijd bij wijze van spreken, bijna een thuismatch speelden. Daar kwam gewoon altijd ongelooflijk veel volk opdagen. Er hoefde echter niet altijd enorm veel volk te zijn om er een fantastisch optreden van te maken. Ik herinner mij de optredens in de T-Club, een relatief “kleine” club in Lokeren, als enkele van de tofste shows die we ooit gespeeld hebben. Die sfeer daar is ongelooflijk! En voor de rest ook gewoon elk festival waar ze ons graag hadden en graag zagen terugkomen.
Waren er teleurstellingen ook?
Misschien het missen van de echt grote festivals als een Pukkelpop bijvoorbeeld. Hoe kwam dat dan? Misschien door een gebrek aan management? Ook hebben we er bewust voor gekozen om nooit echt de commerciële tour op te gaan. Neem nu bands als School Is Cool bijvoorbeeld, die spreken gewoon een veel breder publiek aan. Toen wij in de Vooruit de finale van het Oost-Vlaams Rock Concours speelden kregen wij van de jury de raad om door te gaan op het elan van Bungee Boy. Wij hadden zoiets van, wij willen niet doorgaan op het elan van Bungee Boy. Wij willen ook wel gitaren schrijven, wij willen Fiesta muziek spelen, wij willen Reggae spelen,… Wij wouden ook niet muziek spelen omdat iemand zei van, en nu ga je dit spelen. Zo werkte het gewoon niet voor ons.
Jullie stonden altijd met 12 op het podium. Hoe moeilijk was dat? Zijn er soms ongelukken gebeurd?
Ja soms wel eens over een monitor gestruikeld he. Tim is eens in het publiek gesprongen en recht op een overwinningsbeker van een voetbalploeg geland. Tim: “Nee nee zo ging het niet. Ik probeerde bij het crowdsurfen in een bootje te springen. Dat was nog gelukt ook maar toen ze mij er terug uit probeerden te kiepen, omdat ik het podium terug op moest, viel ik nogal ongelukkig recht op die mannen hun beker. We hebben toen wel doorgedaan. Ik heb datzelfde optreden nog een gitaar tegen mijn hoofd gekregen waar ik een blauw oog aan heb overgehouden ook. Maar goed het is een harde business.”
Jullie gaan het optreden wel missen he?
Ja hoor wij wel. We hebben voor onszelf, binnen de groep, een jaar geleden al aangekondigd dat we gingen stoppen. Dat moet ergens in januari geweest zijn. Daarom hebben we ook nog die laatste EP opgenomen. We hebben wel al wat tijd gekregen om het te verwerken maar het blijft toch een moelijke zaak. We zijn er nu al zo lang mee bezig. Zaterdag spelen we onze slotshow, die gaat zeker knallen, maar dat wordt ook een zeer emotionele bedoeling. Dat laatste nummer gaan we het zeker moeilijk krijgen. Seppe: “Ik krijg het nu al moeilijk door er nog maar over te spreken. Dan is het echt gedaan jongens.”
Zullen we afsluiten met een woordje voor de fans?
Ja aan alle Die hard fans die ons gesteund hebben bedankt! Dat is gegroeid van toen we hier begonnen zijn in Zele tot proporties die we niet verwacht hadden. Het verbaasde ons steeds maar weer, dat als wij ergens hier ver vandaan gingen spelen, er gewoon mensen waren die onze nummers konden meezingen. Er is een les die wij doorheen de jaren, tijdens de moeilijke momenten vooral, hebben geleerd en die we nu nog wel graag willen meegeven aan andere bands. Hoe moeilijk het ook wordt, altijd blijven onthouden, “The Juice's always worth the squeeze”.
Pickle Juice speelt dus na 9 jaar hun allerlaatste show op zaterdag 6 oktober te Zele. De show is al enkele weken uitverkocht en het belooft een knaller te worden. Wij van Rockblog zullen er ook bij zijn en brengen na de show een uitgebreid verslag.