Live Recensies

Anathema @ 013 Tilburg 4-11

Toegevoegd op maandag 5 november 2012, 22:30
Laatste update dinsdag 6 november 2012, 19:19
Geschreven door Jeroen
Bron: Rockblog

Anathema @ 013 Tilburg 4-11

Enkele dagen voor het concert kreeg iedereen die een of meerdere kaarten had aangeschaft voor Anathema vanavond een mail van de 013 met de mededeling dat de aanvangstijd van  het concert met een kwartier is vervroegd. Reden is dat Anathema de superbe akoestiek van de 013 wil benutten voor het maken van geluidsopnames voor hun volgend jaar te verschijnen blu-ray. Voorprogramma Long Distance Calling zou daarom iets eerder aantreden om Anathema de kans te geven haar laatste album ‘Weather Systems’ in z’n geheel te spelen plus nog eens een dik uur aan oud materiaal.

De foto's van deze avond vind je hier.

Het Duitse Long Distance Calling trapt dan ook om stipt kwart voor acht af. Als gevolg van het vroege tijdstip is de zaal nog niet geheel gevuld. De vier heren van Long Distance Calling hebben hier echter maling aan en zetten een mooie uitgebalanceerde set neer met een goede mix tussen oud, nieuw en zelfs nog te verschijnen materiaal. De instrumentale postrock is hier en daar wat langdradig, maar zeker in de wat hardere stukken weten de heren te imponeren. Dit komt ze uiteindelijk ook op een meer dan beleefd applaus van de inmiddels volgelopen zaal te staan.    

Als even na kwart over negen het podium vakkundig is gestofzuigd, is het tijd voor de hoofdact van vanavond. Anathema opent met het tweeluik 'Untouchable pt 1.' en 'Untouchable pt 2.' van haar laatste album ‘Weather Systems’. Ondanks dat de uitvoering nagenoeg perfect is, maakt de band een enigszins gespannen indruk. Wellicht dat de geluidsopnames voor de volgend jaar te verschijnen blu ray hier iets mee te maken hebben. Ook problemen met het gitaargeluid van Danny Cavanaugh in de eerste paar nummers maken dat de band ietwat verkrampt overkomt. Net wanneer de band zich met een geslaagde hattrick van het album ‘Judgement’ (‘Deep’, ‘Emotional Winter’ en ‘Wings of God’) lijkt te herpakken, gaat het ironisch genoeg helemaal mis bij ‘A Simple Mistake’. De gitaarkabel van Danny begeeft het, waarop deze besluit een nieuwe kabel te laten aanrukken. Gelukkig is de ‘kink in de kabel’ daarna geheel verholpen en revancheert de band zich gedurende het restant van het concert voor het gespannen begin.

In dit restant schotelt de band ons schitterende uitvoeringen van ‘The Gathering of the Clouds’,  ‘Lightning Song’ (met glansrol voor zangeres Lee Douglas), ‘The Storm before the Calm’ en ‘The Beginning and the End’ van ‘Weather Systems’ voor. Ondanks dat in de aankondiging stond dat het gehele album zou worden gespeeld, blijven ‘The Lost Child’ en ‘Sunlight’ opmerkelijk  genoeg achterwege. Echter een kniesoor die hier om maalt. Hierdoor is immers genoeg ruimte voor ouder werk. Zo brengt de band enkel belicht door mobiele telefoons van het publiek een emotionele versie van ‘A Natural Disaster’ ten gehore en draagt Danny Cavanaugh solo een wonderschone akoestische versie van ‘Are you There’ voor.

De band verdwijnt hierna even van het podium om vervolgens terug te komen voor een encore van maar liefst vijf nummers. Tot groot plezier van de oudere fans covert de band het nummer ‘Orion’ van Metallica, zoals het in 1999 op Dynamo Open Air al eens eerder deed. Als tot slot de laatste tonen van publieksfavoriet ‘Fragile Dreams’ van ‘Alternative 4’ zijn weggestorven, kunnen we concluderen dat het vanavond een avond met twee gezichten was. Zo gespannen als de band aan het begin van de avond overkwam, zo fantastisch was zij gedurende het tweede gedeelte van het concert. De vraag is dan ook hoeveel van de opnames van vanavond geschikt gaan zijn voor de blu-ray en in hoeverre de initiële problemen met het gitaargeluid zijn terug te horen op die opnamen. Wij zijn in ieder geval heel blij met de belofte van de band, dat zij volgend jaar met een blu ray én een nieuwe cd op zak ons landje opnieuw zal aandoen.

Gerelateerde muziek

Check dit album!

Reacties

Volg Rockblog