Live Recensies

Dream Theater @ IJsselhallen Zwolle 01-02

Toegevoegd op zaterdag 4 februari 2012, 14:29
Laatste update zaterdag 4 februari 2012, 15:26
Geschreven door Sebastiaan
Bron: Rockblog

Dream Theater @ IJsselhallen Zwolle 01-02

Zestig euro per kaartje. Een veebak van niet meer deze tijd. Een stad die moeilijk bereikbaar is. Een enorme vrieskou des doods. Dream Theater lijkt zijn best te doen de progressieve rockliefhebbers vanavond voor de open haard te laten. Maar de metalband blijkt een fanatieke en hondstrouwe aanhang te hebben, want de IJsselhallen in Zwolle is nagenoeg uitverkocht voor de zevende show van de Dramatic Tour of Events-tournee. Een taak voor Dream Theater om de zure nasmaak van het ietwat tegenvallende, korte concert in 2009 weg te poetsen.

Voor frontman James LaBrie voelt de IJsselhallen als een warm nest. Dertien jaar terug maakte de progressieve metalband het Zwolse podium onveilig ten tijde van de Scenes From A Memory-tour. Toen nog met Mike Portnoy, de drummer en oprichter die anderhalf jaar geleden besloot de band te verlaten. Volgens de doorgewinterde liefhebbers betekende dat hét einde voor de band, maar via tal van audities werd al gauw in Mike Mangini (Annihilator, Extreme) een waardige opvolger gevonden. Dat blijkt ook vanavond, want net als zijn voorganger is de 48-jarige Amerikaan een beest achter het net zo beestachtige drumstel.

Wie bekend is met de nieuwste album A Dramatic Turn Of Events, weet dat een koorddansende fietsacrobaat de cover siert. In de show van vanavond komt dat jongetje in vrijwel elk nummer op de prachtig vormgeven projecties terug, zo ook bij opener Bridges In The Sky. Het bekende boergeluid en de orkestrale Lord of the Rings-intro galmt door de IJsselhallen en zet al meteen een melancholische sfeer neer. Op het moment dat gitarist John Petrucci de eerste noten inzet, barst de show los met spectaculaire lichteffecten en een op het podium rennend LaBrie.

LaBrie, gehuld in een doodskop t-shirt en een zwarte, gothische jas, vrijt met zijn microfoonstandaard en bespeelt het publiek op speelse wijze. Zijn stem mist nog wat dynamiek en energie, maar in de daaropvolgende songs 6:00 en Build Me Up, Break Me Down bewijst de vaak bekritiseerde zanger vanavond goed bij stem te zijn. Dat hierna Surrounded van Images & Words ook nog langskomt, getuigt in tegenstelling tot twee jaar terug van een uiterst gevarieerde setlist. Vanzelfsprekend voert ADTOE de boventoon met maar liefst vijf goed uitpakkende songs. Breaking All Illusions, verreweg beste nummer, krijgt in het speciaal een onvergetelijke uitvoering.

Het is jammer dat het album Train of Thoughts in zijn geheel ontbreekt vanavond, maar alsnog vormt de IJsselhallen als een ware geschiedenistrip. Met songs als Surrounded en Pull Me Under (Images And Words), 6:00 en een akoestische versie van The Silent Man (Awake) en The Spirit Carries On (Scenes From A Memory). A Fortune In Lies van debuutplaat When Dream And Day Unite kwam ook voorbij, maar die wist door gebrek aan overtuiging en finesse weinig te imponeren. Verklaring hiervoor kan zijn dat LaBrie toen nog niet aan Dream Theater verbonden was.

Dat terwijl de intro op A Fortune in Lies nog wel zo veelbelovend was. Drummer Mangini verzorgde een tien minuten durende solo waarvan de mondjes in de IJselhallen synchroon opengingen. Ook werd er een podium gegeven aan Rudess en Petrucci, die zonder pardon miljoenen noten foutloos ten gehore laten. Waarom bassist John Myung geen dergelijk podium krijgt tijdens het concert, is echter bijzonderenswaardig. Ook bij het akoestisch intermezzo, waarbij LaBrie, Petrucci en Rudess op The Silent Man en Beneath The Surface zichzelf overtreffen, ontbreekt van hem ieder spoor. Enfin, bij toegift Pull Me Under is Dream Theater weer één grote familie en eindigt het de twee uur durende show met vuurwerk. Tot op één van de festivals?

Reacties

Volg Rockblog