Pinkpop 2011 was een geslaagde editie. Met de energie van de Foo Fighters, de overtuiging van Two Door Cinema Club en het unieke geluid van Wolfmother hebben we er flink van kunnen genieten.

Enkele dagen voor de start van de 42e Pinkpop editie waren de weersvoorspellingen niet echt veelbelovend, achteraf gezien hebben we gelukkig prima festivalweer gehad; Twee dagen veel zon en een dag waarop het zonnetje doorkwam met op het laatst een flinke bui.

Zaterdag

De aftrap van Pinkpop was voor De Staat, dat op de proppen kwam met een origineel intro voorzien van een machine die de eerste muzikale klanken verzorgde. De machine verwees naar hun onlangs uitgekomen album Machinery.  Al zat het muzikaal goed in elkaar, toch leek het niet te overtuigen. Terwijl Lifehouse al aan het spelen was, kregen veel bezoekers te maken met “digitale problemen”. Hierdoor stond men soms twee uur lang in de rij. Een substantieel aantal bezoekers moest zelfs Elbow nog missen.

Elbow was de eerste band die met emotie en gevoel  hun muziek goed wist over te brengen. Door velen werd het optreden van de band dan ook  als één van de hoogtepunten van Pinkpop genoemd. De eerste dag werd afgesloten door Coldplay. Naarmate de show vorderde, werd de sfeer ook beter. De toegift met Clocks, Fix You en de nieuwe single Every Teardrop Is A Waterfall bracht een mooi einde aan de eerste Pinkpopdag.

Zondag

Beginnend met een felle zon en een biertje zagen we Hurts opbouwen. Het optreden was vervolgens non-stop genieten en kippenvel. De theatrale act uit Engeland wist elke seconde te boeien, met geweldige tracks en goede show. Tim Knol bleek toch niet “vet” genoeg voor de mainstage; Tim speelde zeer degelijk, maar wist de aandacht niet vast te houden. Na de noodgedwongen afzegging van Wolfmother in 2010, keken veel Pinkpoppers hier erg naar uit. Het was het wachten waard. De unieke sound en stemgeluid van de Australische band was gewoonweg subliem.

White Lies wist, in tegenstelling tot op hun albums, live helaas niet te boeien. De interactie met het publiek ontbrak helaas, iets wat je van The Bloody Beetroots Death Crew 77 absoluut niet kan zeggen; zij deden waarvoor ze gekomen waren: de tent afbreken. De stevige mix van electro en rock wist menig bezoeker te bewegen, tot ver buiten de tent.

Kings of Leon was de afsluiter van de eerste pinksterdag en liet Pinkpop achter met verdeelde meningen. Al was er op de show weinig aan te merken, toch leek het zo strak ingestudeerd dat het bij vlagen saai werd.

Maandag

Na een dagopening met Scouting For Girls en Dazzled Kid, was het de beurt aan Two Door Cinema Club; het Pinkpop-hoogtepunt van dit jaar. Kenmerkend is wederom de schaarse interactie met het publiek, maar dat werd door het sterke optreden tenietgedaan. Go Back To The Zoo feestte er goed op los en had voor Pinkpop extra uitgepakt met twee olifanten en een podiumvullende gorilla. Vervolgens mocht Volbeat er op los beuken.

De enige dance-act van de dag, Deadmau5, knalde er even later in en met eerste visuals van Super Mario vs Deadmau5 schudde Landgraaf op haar grondvesten. De overvolle, benauwde, tent was het enige nadeel aan het optreden. Gezien het bezoekersaantal had de Canadese DJ met gemak op één van de buitenpodia kunnen spelen.

De terechte afsluiter van Pinkpop was dit jaar Foo Fighters. Frontman Dave Grohl had er erg veel zin in, Grohl en consorten rockten door tot 23.00 met een festivalshow zoals het hoorde te zijn; hits, power, nieuwe tracks, energie en plezier.

Een ruime voldoende voor Pinkpop 2011

Pinkpop 2011 was een geslaagde editie met een select aantal hoogtepunten. Helaas konden we geen tienen uitdelen dit jaar, maar met de energie van de Foo Fighters, de overtuiging van Two Door Cinema Club en het unieke geluid van Wolfmother hebben we er toch flink van kunnen genieten.