Weersvoorspellingen zijn vandaag de dag net wisselkoersen op de beurs. Er is werkelijk geen pijl op te trekken, maar als het Bospop festival te Weert eenmaal aftrapt op zaterdag met de jonge mannen van Black-Bone blijkt het heerlijk toeven met vollop zon. Het is de derde keer dat het festival op de nieuwe locatie plaatsvindt en eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat de oude locatie op sportpark Boshoven toch meer sfeer heeft. Neemt niet weg dat de opzet en indeling van het terrein prima voor elkaar zijn en alle voorzieningen ruimschoots aanwezig. 

Zaterdag 7-7

Uiteindelijk draait het natuurlijk vooral om de muziek. Mede door het lekkere zonnetje, die gezien de rij bij de dagkassa ook nog wat late beslissers over de streep heeft getrokken, staan Seether en Beth Hart vroeg op de middag al voor een zeer goed gevuld veld op het hoofdpodium te spelen. De stadionrock van Seether valt goed in de smaak en ondanks haar wat belegen muziek, mag ook Beth Hart op een positieve respons van het publiek rekenen. 

Eli Paperboy Reed moet het met heel wat minder belangstelling doen in de tent. Maar wie gaat er met dit weer ook binnen staan. Als de soul en blues van bandleider Eli Husok ook nog eens wat matjes wordt vertolkt, is het voor velen reden om de zon weer op te zoeken en kijken hoe de oud-frontman van Live, Ed Kowalczyk, het er zonder zijn band vanaf brengt. Aan belangstelling geen gebrek en daarom des te pijnlijker dat het optreden verre van goed is. De aftrap met 'Lakini's Juice' is nog veelbelovend, maar daarna is het ondanks een keur aan 'Live' klassiekers (met onder andere 'I Alone' & 'Overcome') telleurstellend om te zien dat Kowalczyk zonder zijn oude band het gewicht van een topact niet kan dragen.

Wolfmother is de eerste act die de voorste rijen echt in beweging krijgt. De retro-rockers zetten geheel op eigen wijze een prachtig rockfeestje neer waar niets op valt af te dingen. Men eindigt in stijl met een knallende vertolking van 'The Joker & the Thief' als een heerlijk toetje op een geslaagde rockshow. Het contrast met de daarop volgende akoestisch show van Chris Cornell kan eigenlijk niet groter zijn. Wonderwel slaagt de zanger met de gouden strot er perfect in om in zijn eentje een heel veld stil te krijgen met prachtige uitgeklede versies van 'Black Hole Sun' (Soundgarden), Like a Stone (Audioslave) en Call me a Dog (Temple of the Dog). Voor Lenny Kravitz is het daarna een simpele klus om met een gelikte rockshow vol hits de dag in stijl af te sluiten.

Zondag 8-7

Op zondag ligt het terrein er ineens heel anders bij. Enorme regenval heeft 's nachts het terrein veranderd in een ware modderpoel. Ook de bezoekers laten zich een stuk minder massaal zien, waardoor Powerslave de Iron Maiden covers voor een klein publiek moet opvoeren. Het publiek dat er staat is wel duidelijk voor deze mannen gekomen, gezien het grote enthousiasme voor het podium. Met recht een sterke coverband. Heel wat andere problemen kent het drietal van DeWolff op de stage in de tent. Door de gedeeltelijke overlap met het hoofdpodium hebben ze niet alleen last van het eigen matige geluid, maar ook van het volume van het hoofdpodium. De jongen wolven hebben inmiddels wel voor hetere vuren gestaan en werken zich desalniettemin door een prima set heen. De problemen met het geluid zijn tijdens Adrenaline Mob nog steeds niet verholpen. Vooral de zang van Sir Russel Allen komt niet goed uit de verf. Zoals al verwacht is het ex-Dream Theater drummer Mike Portnoy die de show steelt. Maar ook het gastoptreden van Floor Janssen (ex After Forever, ReVamp) mag er wezen.

Nadat The Cult een stukje degelijkheid heeft laten zien is het voor Opeth een lastige klus om het publiek erbij te houden. De technische progressieve rock lijkt vaak iets te veel van het goede voor de toch wat traditionelere Bospop bezoeker. Desalniettemin halen Mikael Akerfeldt en co. een zeldzaam hoog spelniveau wat maar door weinigen wordt benaderd. Hierna is het aan Gavin DeGraw en Alanis Morissette (in een weinig flatteuze outfit) om op het hoofdpodium het festival af te sluiten. Daarbij wordt toch duidelijk dat de enige echte headliner en superster van deze Bospop editie luistert naar de naam Kravitz en al op zaterdag voorbij is gekomen.

Conclusie

De organisatie maakte tijdens het festival bekend dat men 20.000 bezoekers heeft mogen verwelkomen, waarvan 12.500 op een zeer geslaagde zaterdag. De 32e editie van Bospop was er uiteindelijk  één van contrasten. Van een vol veld in de zon op zaterdag, naar een rustigere, natte en modderige zondag. De toppers op de kwalitatief betere zaterdag waren te vinden op het hoofdpodium. De uitschieters van een minder goed bezette zondag bevonden zich vooral in de tent.