Drie avonden lang is Breda het gezicht van het Belgenfestival van Nederland. Ik Zie U Graag biedt de mooiste, verrassendste bands uit de Belgische muziekscene. Bands die nog niet zijn opgepikt in Nederland en hier nog flink in populariteit kunnen groeien. Breda blijkt al jaren de poort naar Nederland voor Belgische bands. Op de slotdag van het festival nemen we een kijkje bij Bed Rugs, Winther, Dez Mona en Flying Horseman.

Bed Rugs bracht vorig jaar het goed ontvangen debuut '8th Cloud' uit en dit jaar verscheen de nieuwe EP Rapids. Drie kwartier lang weten ze in het Mezz Café te boeien met fijne indierock met soms een uitstap naar psychedelica. Vooral afsluiter 'Tell' maakt indruk. Bijna 10 minuten lang wordt het nummer vakkundig opgebouwd met een onverwachte verandering van tempo in het midden. De gitaarsolo's van zanger Stijn Boels mogen er zeker ook zijn.

Na een prima optreden van Bed Rugs, haasten we ons naar de grote zaal om op het kleine podium een kwartiertje van het intieme optreden van Winther mee te pakken. Winther, alias Wolfram Ghesquière, is een romantische zanger met een licht exotische feeling. Vaak enkel begeleid door prachtig pianospel weet hij de aandacht vast te blijven houden. 

Het laatste akkoord is nog net hoorbaar wanneer de gordijnen van het grote podium open gaan en Dez Mona 'Soon' instart. Deze adembenemende opener gaat gepaard met een bijpassende, flitsende lichtshow. Dez Mona is de band rondom de licht extravagante zanger Gregory Frateur en heeft al vijf albums op zijn naam staan. De laatste, A Gentleman's Agreement, verscheen vorig jaar en klinkt een stuk steviger dan we normaal van de band zouden verwachten. Vanavond werkt dat nieuw materiaal uitstekend. Frateur heeft een groot bereik met zijn stem en zingt met veel emotie en gebaren. Af en toe is het zelfs tegen het theatrale af, maar nergens lijkt het gespeeld. Ook een dikke plus is er ook voor de muzikanten die qua uiterlijk wel wat weg hebben van Nick Cave's The Bad Seeds.

Save the best for last moet de programmeur van Ik Zie U Graag bedacht hebben. Flying Horseman heeft de eer om het driedaagse festival af te sluiten en wordt op de valreep genoteerd als beste optreden van het weekend. Flying Horseman bracht vorig jaar de tweede plaat Twist uit en stond al eens twee uur lang in het Mezz Café. De band kan het best onder het genre post-rock geschaard worden. Flying Horseman weet elk nummer op te bouwen met een flinke spanningsboog. Af en toe komt die climax, maar soms ook niet. Dit maakt het voor de luisteraar een enerverende, spannende ervaring. Hoogtepunt is het langerekte 'Wild Eyes' met scheurende gitaarsolo's en pompende drums.

Concluderend viel er meer dan genoeg te genieten tijdens de drie avonden in de Mezz. Het programma werd gekenmerkt door veel variatie en durf vanuit de organisatie. Zonder twijfel zagen we dit weekend een aantal Belgische bands aan het werk die we over een aantal jaar in de grote zalen tegenkomen, want aan de kwaliteit ligt het niet. Ik Zie U Graag volgend jaar weer.

Het verslag van de vrijdag en het verslag van de zaterdag zijn ook op Rockblog te lezen.