Toen Ten twintig jaar geleden uitkwam was ik niet meteen verkocht. Toen der tijd deden de nummers van Bassie en Aadriaan of Kinderen voor Kinderen mij meer. In de bewuste zomer van 1991 was ik namelijk net twee geworden.

Mijn echte liefde voor Pearl Jam is echter pas veel later ontstaan. In de zomer van 2008 ging ik voor het eerst, met de auto, naar Sziget in Hongarije. Tijdens de lange reis hebben wij velen cd’s versleten en ben ik verliefd geworden. Verliefd op Eddie Vedder zijn stem. Ondanks de vele optredens die ik die zomer op Sziget had gezien wist ik na die zomer één ding zeker. Pearl Jam is de beste band ooit, en Ten is de beste cd die er ooit is gemaakt.

Op de openingstrack van het album, Once, wordt meteen duidelijk wie of wat Pearl Jam is. Ten is namelijk hun debuutplaat. Op Once horen we dus voor het eerst Eddie Vedder. Een stem uit duizenden. Zwaar, rauw en met bezieling gezongen. Ook maken we voor het eerst kennis met de gitaarrifs en drumsolo's wat op ieder nummer, op elk album, terug komt.

Het aanwijzen van het beste nummer op Ten zorgt altijd voor veel discussie. Meestal komen er twee tracks naar voren, Alive en Black.
Alive is een nummer die iedere zichzelf respecterende 24 uurs tent op een festival draait. Het reffrein zal ook menigeen kennen, Pearl Jam fan of niet.
Black is nooit uitgebracht als single. Maar dat nummer kreeg naar mate het ouder werd steeds meer waardering. Zo stond Black steevast op nummer 1 in de lijst van beste nummer ooit gemaakt op Kink FM. Het is tevens het laatste nummer dat gedraaid is op de zender die op 1 oktober ter zielen is gegaan.

Het album telt elf tracks waar behalve Alive nog drie andere tracks die single zijn geworden. Even Flow, Jeremy en Oceans.

Ten staat voor mij voor een album die ik pas laat in de armen heb gesloten, maar nu ik hem eenmaal ontdenkt heb zal hij altijd bij me blijven. Met verhuizingen zal hij in de eerste doos met spullen zitten die mee moet naar het nieuwe huis. Ook zal ik dan altijd terug denken aan mijn eerste vakantie zonder ouders, de vrijheid en het moment dat we in Slowakije met z'n drieën heel erg hard mee zaten te zingen.Oh i, oh, i'm still Alive...